Τι πραγματικά θα σήμαινε η πτώχευση για την Ελλάδα;

Του Γιώργου Καισάριου

Στην Ελλάδα δυστυχώς συνηθίζουμε να υπερβάλουμε και ακόμα χειρότερο, έχουμε μπλέξει τις ορολογίες. Για κακή μας τύχη και παρά την πλουσιότητα της γλώσσας μας, πολλές φόρες δεν υπάρχει αντίστοιχη μετάφραση από την αγγλοσαξονική, ειδικά για οικονομικούς όρους.

Για παράδειγμα, επακριβής μετάφραση στο τι σημαίνει speculation δεν υπάρχει. Αποτέλεσμα είναι ότι χρησιμοποιούμε τον λανθασμένο ορό “κερδοσκόπος”. Ο όρος κερδοσκόπος είναι εξ ορισμού λάθος, διότι ...
άπαντες έχουν σκοπό το κέρδος. Δεν υπάρχει στην αγγλοσαξονική ο όρος κερδοσκόπος όπως τον χρησιμοποιούμε εμείς.

Αποτέλεσμα είναι ότι πολλές φορές μπλέκουμε τους όρους και τις έννοιες και δυστυχώς μπερδεύουμε τους εαυτούς μας. Για παράδειγμα, όλοι κάνουν λόγο για μια ελληνική πτώχευση, αλλά λίγοι κατανοούν τι μπορεί να σημαίνει. Όλοι φοβούνται την πτώχευση, αλλά δεν ξέρουν το γιατί και γενικά, όποιον πολιτικό και να ακούσεις, μάλλον θα ακούσεις τα λάθος πράγματα.

Σε αντίθεση με το τι συμβαίνει επιχειρηματικά, όταν ένα κράτος δηλώνει αδυναμία πληρωμών δεν έρχεται ο σερίφης να σου κάνει κατάσχεση ή να σε βγάλει από το σπίτι σου, διότι η δικαστική απόφαση λέει ότι το σπίτι σου πλέον ανήκει στην τράπεζα. Δεν γίνονται αυτά σε επίπεδο κρατών.

Όταν ένα κράτος έχει αδυναμία στο να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, τότε απλά τις αθετεί. Είναι τόσο απλό. Δεν υπάρχει κάποιος να έρθει να σου κάνει κατάσχεση κτλ. Το πάνω χέρι το έχει πάντοτε η κρατική οντότητα και όχι ο πιστωτής. Ο πιστωτής δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να διαπραγματευτεί στο τι μπορεί να σώσει.

Σας έχω εξηγήσει ότι όλα αυτά που σκαρώνουν  με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης (EFSF) δεν έχουν κανένα νόημα. Επίσης σας έχω πει ότι η επιμήκυνση δεν θα μας σώσει. Σας έχω επίσης πει πολλά και διάφορα, αλλά πάνω από όλα έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν βλέπω άλλη λύση εκτός από ένα γενναιόδωρο κούρεμα.

Όσον αφορά το αν έχουμε πτωχεύσει ή όχι, η προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε πτωχεύσει. Το ότι μας κρατάει ζωντανούς το αόρατο χέρι βοηθείας της τρόικας δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε πτωχεύσει. Η στάση πληρωμών στο εσωτερικό και η παντελής αδυναμία να εξυπηρετήσουμε τους πιστωτές μας σημαίνει ότι έχουμε πτωχεύει. Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας… τουλάχιστον για μια φορά.

Και αν δεν το έχετε καταλάβει, αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ο ορισμός της πτώχευσης! Έχουμε πιάσει πάτο!. Δεν υπάρχει πιο κάτω από εδώ που είμαστε. Άρα για όσους ανησυχούν ότι υπάρχει πιο κάτω, δεν υπάρχει (οικονομικά όχι χρηματιστηριακά - αν και πλησιάζει και ο χρηματιστηριακός πάτος).

When you have nothing, you have nothing to lose. Εμείς πλέον δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε. Δεν υπάρχει κάτι που μπορούν να μας κάνουν. Τα περί του ότι θα μας πάρουν την Κέρκυρα είναι αστεία.

Άρα μια επίσημη χρεοκοπία δεν μπορεί να μας κάνει τίποτα περισσότερο από ό,τι έχουμε ήδη πάθει (οι κρατικές δαπάνες πρέπει αν μειωθούν άσχετα από μια  πτώχευση ή όχι). Μια επίσημη χρεοκοπία, η καλύτερα, η επισημοποίηση του ότι αδυνατούμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, απλά θα φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τους πιστωτές μας.

Βέβαια όπως έχω εξηγήσει, αυτό είναι καλό να γίνει σε ένα φιλικό περιβάλλον και όχι με τον τσαμπουκά. Διότι αν γίνει με την πολιτική συναίνεση της ΕΕ, τότε και πιο εύκολο θα είναι να γίνει και θα έχουμε λιγότερα νομικά προβλήματα.

Αυτοί που νομίζουν ότι η Ελλάδα θα αφεθεί στην τύχη της κάνουν λάθος. Η ΕΕ έχει πολλά να χάσει από μια οικονομική κατάρρευση της Ελλάδος. Είναι σαν να λέμε ότι οι ΗΠΑ θα αφήσουν την California να καταρρεύσει.

Ειλικρινά (και το ξαναγράψει) δεν έχω ιδέα τι λύση μπορεί να μας προσφέρει η ΕΕ στη σύνοδο κορυφής στις 25 του μηνός. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να σκεφτώ τι θα μπορούσε να είναι αυτό, το οποίο θα μπορούσαν να μας προσφέρουν για να μας βοηθήσει. Επίσης, πολλές φορές έχω προσπαθήσει να μπω στο μυαλό της ελληνικής κυβέρνησης,  για να καταλάβω τι θέλει από την ΕΕ και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω. Χτες ο Γ. Παπανδρέου είπε: “Η μόνη λύση είναι η λύση-πακέτο και ο,τιδήποτε άλλο δεν αποτελεί λύση”. Το ερώτημα είναι, τι εστί αυτή η συνολική λύσει, έχει καταλάβει κανείς;;

Όπως έχω ξαναπεί, η λύση για την Ελλάδα δεν είναι η αποπληρωμή. Είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί αυτό το χρέος, πόσο μάλιστα να αποπληρωθεί. Όταν μια χώρα φτάσει στο σημείο που είμαστε εμείς, δυο λύσεις υπάρχουν. Η να κάνει monetize το χρέος η κεντρική τράπεζα, ή να διαγραφεί το χρέος. Δεν υπάρχει ενδιάμεση λύση.

Η μόνη λύση για την Ελλάδα σε αυτό το σημείο που είμαστε είναι η αθέτηση υποσχέσεων προς τους πιστωτές μας. Η αγορά αυτό το ξέρει, η ΕΕ επίσης το ξέρει (αλλά κάνει πως δεν καταλαβαίνει) και η ελληνική κυβέρνηση μάλλον δεν το κατανοεί και μάλλον τα έχει παντελώς χαμένα και δεν ξέρει τι θέλει.

Αδυνατώ να κατανοήσω όλα τα σενάρια καταστροφολογίας που κυκλοφορούν. Θα καταστραφεί η ΕΕ, θα καταστραφεί το ευρώ, θα καταστραφεί ο πλανήτης!! Τίποτα από όλα αυτά δεν θα γίνουν. Αν ήταν να καταστραφεί η ΕΕ με ένα ελληνικό default, τι να πουν οι Αμερικανοί που από την εποχή του S&L σκανδάλου της δεκαετίας του ΄80 έχουν πτωχεύσει εκατοντάδες τράπεζες και μερικές εκατοντάδες ακόμα στην τελευταία κρίση. Να μην κάνουμε αναφορά στην Lehman και πολλά άλλα.

Οι διαγραφές δεν είναι το τέλος του κόσμου. Οι διαγραφές είναι η αυτοκάθαρση του συστήματος που απαιτείται για να γίνει μια νέα αρχή.

Το πρόβλημα της Ελλάδος λύνεται μόνο με διαγραφές. Οι επιπτώσεις του να βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο και να προσποιούμαστε ότι αντέχουμε αυτό το χρέος είναι πολύ χειρότερο από την επιλογή της διαγραφής μέρος του χρέους μας. Καμία λύση δεν είναι πανάκια και όλες οι λύσεις θα είναι επίπονες.

Μόνο όμως μέσω μιας διαγραφής μέρος του χρέους μας (κατά προτίμηση 50% ++) θα δώσει καινούργια προοπτική στην Ελλάδα και θα μας δώσει ανάσα. Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να λέμε. Μας το λένε οι αγορές, μας τι λένε αμέτρητοι ειδικοί και μας το λέει και η κοινή λογική.

Εμπρός λοιπόν να πτωχεύσουμε για να σωθούμε.

Πηγή:   http://www.market-talk.net/index.php/id/10006