Σήμερα βρισκόμαστε ... στην γεύση

Διάβασα στις «ΑΠΟΨΕΙΣ» της Ιστοσελίδας της Κ.Α.Π. δύο κείμενα αφιερωμένα στον κ. Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εκφράζουν τον φόβο των οπαδών του δικομματισμού, μήπως ένας τρίτος μοιραστεί μαζί τους την πίτα της συστημικής Εξουσίας που μονοπωλούν εδώ και δεκαετίες οι εκλεκτοί των κάθε είδους προστατών και τοποτηρητών μας.

Η λαϊκή σοφία μάς λέει ότι όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Και είναι καιρός που κάποιοι καλλιεργούν το ενδεχόμενο μιας διακυβέρνησης της «Αριστεράς». Μερικοί το κάνουν για να φοβίσουν τους ήδη κατέχοντες. Άλλοι πάλι αναπτύσσουν την ιδέα της ανανέωσης της σημερινής διεφθαρμένης δικομματικής Εξουσίας έπειτα από μια προσπάθεια που θα γεφυρώσει την απόσταση ανάμεσα στο Μνημόνιο και στην Τρόικα από τη μια μεριά και στον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Πώς; Βασικά με την λείανση των οικονομικών μέτρων, ούτως ώστε η εφαρμογή τους να εξακολουθήσει χωρίς όμως τον βάρβαρο και σκληρό τρόπο με τον οποίο γίνεται ως σήμερα! Άλλωστε αυτό υπήρξε το κύριο κατόρθωμα της σοσιαλδημοκρατίας. Απ’ τη μια μεριά σεβάστηκαν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του συντηρητικού πλέγματος εξουσίας (ξένου και ντόπιου), καθώς και όλες τις εθνικές δεσμεύσεις έναντι των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρώπης, ενώ από την άλλη επέδειξαν εξαιρετική ικανότητα στο να βρουν συνθήματα και τρόπους, ώστε να εμφανίσουν και να εφαρμόσουν στις χώρες τους τα ίδια μέτρα και δεσμεύσεις με φιλολαϊκό μανδύα.

Η σημερινή συνύπαρξη ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. αυτό ακριβώς αποδεικνύει. Δεν έχετε παρά να θυμηθείτε τη λυσσαλέα πολιτική κατά της τρισκατάρατης Δεξιάς από το 1974 έως πριν δυο χρόνια, για να πειστείτε ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, του Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα άλλο από το να ρίχνει στάχτη στα μάτια των οπαδών του για να μη βλέπουν την αλήθεια: ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ ήταν η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Από τη μια Σαμαράς και από την άλλη Βενιζέλος.

Και διερωτώμαι εάν έστω και αργά έχουν καταλάβει το λάθος τους οι ηγεσίες της ιστορικής Αριστεράς, όταν συνοδοιπόρησαν και συνέβαλαν με όλες τις δυνάμεις τους στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού του Λαού από το ΠΑΣΟΚ, με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα την ίδια την Αριστερά!

Αυτοί λοιπόν, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ είναι οι δυο υπεύθυνοι όχι μόνο για την οικονομική εξαθλίωση στην οποία μας οδήγησαν, αλλά κυρίως γιατί αλλοίωσαν την ίδια τη συνείδηση του ελληνικού Λαού. Η διαφθορά, η αμορφωσιά, η κουτοπονηριά, ο ωχαδερφισμός και τέλος ο εθνομηδενισμός παραμόρφωσαν βασικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η ύπαρξη και άνοδος της Χρυσής Αυγής, που δείχνει ότι το μικρόβιο της εθνικής μας ασθένειας, του δικομματισμού, κατάφερε να μολύνει την πολυτιμότερη πλευρά των Ελλήνων, δηλαδή την προσήλωσή τους στην Δημοκρατία! Μετά τους άνοιξαν την πόρτα του Ναού της Δημοκρατίας, της Ελληνικής Βουλής, για να χρησιμοποιούν το βήμα της και να χλευάζουν, να απειλούν, να ασχημονούν και να δηλώνουν οπαδοί του Μεταξά, της Χούντας και των Ναζί!

Δεν τολμώ να αναφερθώ μέχρι ποιού σημείου κατέστρεψαν τον Πολιτισμό μαζί με την Δημόσια Υγεία και την Μόρφωση και πώς κατάφεραν να εκμηδενίσουν τις παραγωγικές δυνάμεις και δυνατότητες της χώρας. Μας παραλάβανε μετά τη χούντα και μας οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής. Και τελικά κατόρθωσαν να επηρεάσουν και να κατευθύνουν την κοινή γνώμη, ώστε να απολέσει ακόμα και την στοιχειωδέστερη αίσθηση της πραγματικότητας, όπου όπως στο παραμύθι του Αμούδσεν, κανείς άλλος εκτός από ένα παιδί δεν έβλεπε ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός!

Πράγματι ποια είναι τα «ρούχα», για να πούμε ότι μια Κυβέρνηση είναι «ντυμένη»; Φυσικά το εκλογικό της ποσοστό. Πόσο έχουν σήμερα οι δύο πρώην θανάσιμοι δήθεν εχθροί; Με ένα 25% ή 30%, ας πούμε λοιπόν ότι μας κυβερνούν με το σώβρακο! Το γεγονός αυτό φυσικά το έχουν επισημάνει οι τοποτηρητές μας, οπότε είναι επόμενο να ψάχνουν να βρουν κάποια δημοκρατική και αν είναι δυνατόν και «προοδευτική» λύση στα μέτρα του Συστήματος Εξουσίας. Και η λύση αυτή είναι πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ποια είναι τα εμπόδια; Βασικά ο ελληνικός Λαός. Γιατί με τους Γιώργο Παναδρέου-Στρος Καν και Μνημόνιο-Παπακωνσταντίνου-Τρόικα ξύπνησε ξαφνικά από΄τονλήθαργο της αρρώστιας του δικομματισμού. Στις εκλογές του 2009 δύο εκατομμύρια εγκατέλειψαν την Ν.Δ. και στις δημοτικές εκλογές που ακολούθησαν, έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι. Το ΠΑΣΟΚ από το 40% έφτασε στο 4% και η ΝΔ από το δικό της 40% έφτασε στο 20%. Που σημαίνει ότι από το 2010 άρχισε να φεύγει η στάχτη από τα μάτια του Λαού, που έτσι άρχισε να βλέπει την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Πράγματι σήμερα όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν τι είναι οι ΗΠΑ, το ΔΝΤ, η Ευρώπη, η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε, τα Κανάλια, ο Τύπος, τα παπαγαλάκια, οι πολιτικοί (και των δύο παρατάξεων) που κρύβονται πίσω από το φαινόμενο «Τσοχατζόπουλος» (ο αποδιοπομπαίος τράγος!), εκατοντάδες δήθεν άγνωστοι «Τσοχατζόπουλοι» που ρημάξανε και εξακολουθούν να ρημάζουν το δημόσιο χρήμα και που ξεζουμίζουνε τον Λαό για να αναπληρώσουν αυτά που έκλεψαν.

Βλέπουν ότι το χάρτινο σύνθημα του ΠΑΣΟΚ που ήταν στάχτη στα μάτια του Λαού, «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο», ήταν και είναι η μοιραία για την χώρα μας πραγματικότητα. Όπως και το «ανήκομεν εις την Δύσιν» και ο φόβος των Ρώσων, Κινέζων και των άλλων εχθρών της πολιτισμένης ατλαντικής συμμαχίας, ώστε να μη μπορούμε ούτε να σκεφτούμε οποιαδήποτε κίνηση, μέτρο, λύση εκτός από την αγκαλιά της Ευρώπης των Τραπεζών και της Αμερικής των στρατιωτικών και οικονομικών αρπακτικών.

Αυτά και άλλα πολλά τα γνωρίζει και τα πιστεύει το 90% του ελληνικού Λαού. Γι’ αυτό το λόγο, για να επιτευχθεί η «ομαλή» αλλαγή της συστημικής κυβερνητικής εξουσίας, πρέπει να πείσουν το λαό ότι δεν υπάρχει λύση έξω από το Σύστημα. Και ότι σε τελική ανάλυση είναι μοιραίο για την Ελλάδα να εξακολουθήσει να ζει κάτω από την «προστασία» των ξένων δυνάμεων που τις κόβουν συστηματικά τα φτερά της για να μην μπορεί να πετάξει ελεύθερα και για να παραμένει πειθήνια και υποταγμένη στις αποφάσεις τους.

Μετά τον τελευταίο αντιστασιακό «σπασμό» του ελληνικού Λαού με την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου του 2012, άρχισε να εφαρμόζεται το σχέδιο αποπροσανατολισμού του. Πρώτη κίνηση προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η ένταξη στο Σύστημα των αντιμνημονιακών κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες, που μαζί με το συνετό ΚΚΕ νομιμοποιούν το κύριο όργανο που χρησιμοποίησε ως τώρα η Τρόικα για να περάσει με αντισυνταγματικές διαδικασίες την οικονομική της πολιτική δηλαδή την Βουλή των Ελλήνων κουρελιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας και σεβασμού της θέλησης της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας.

Έτσι μπορεί ο Σόιμπλε να διατείνεται ότι όχι μόνο το Μνημόνιο αλλά και όσα ακολούθησαν ως τώρα (Μνημόνιο, Μέτρα, Φόροι, Απολύσεις κλπ.) είχαν την έγκριση του ανώτατου πολιτειακού οργάνου της χώρας, μέσα στο οποίο η μόνη υπηρεσία που προσφέρει στον Λαό μας η Αντιπολίτευση (αξιωματική και άλλη) είναι ότι με την ψήφο τους νομιμοποιούν τυπικά τις αποφάσεις μιας δήθεν πλειοψηφίας που ουσιαστικά εφαρμόζει πιστά τις εντολές της Τρόικα.

Με αποψιλωμένο τον Λαό από τους έως προχτές κομματικούς εκφραστές των αντιμνημονιακών πεποιθήσεων και συναισθημάτων, ανοίγεται ο δρόμος για την μαζική προπαγάνδα εκφοβισμού και αποπροσανατολισμού, ώστε να φτάσει ο Λαός κάποτε στο σημείο να πει: «Αφού δεν υπάρχει άλλη λύση και αφού είναι μοιραίο να ζούμε με την Τρόικα, ας δοκιμάσουμε τη νέα συνταγή ΣΥΡΙΖΑ και Τρόικα. Αφού έτσι κι αλλιώς είναι μοιραίο να πιούμε το καθάρσιο, ας το πιούμε με μια γεύση γλυκύτερη, που τελικά μπορεί και να μας αρέσει…

Στο σημείο αυτό βρισκόμαστε σήμερα.

Στη γεύση…

Μίκης Θεοδωράκης 

Αθήνα, 25.8.2013