ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ

Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε το άρθρο του κ. Σήφη Πολυμίλη (ΤΟ ΒΗΜΑ, 28.6.2012, ηλεκτρονική σελίδα) και στη συνέχεια οι οργανώσεις μας να το χρησιμοποιήσουν στις ομιλίες τους σαν χαρακτηριστικό δείγμα ραγιαδισμού. Κι ακόμα σαν μια απόδειξη ότι η προσπάθειά μας να ενημερώσουμε σωστά τον λαό μας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν υπάρχουν ραγιάδες που όχι μόνο δεν ντρέπονται αλλά τολμούν να επιδεικνύουν το κουσούρι τους από τους μιναρέδες σοβαρών εφημερίδων, ιμάμηδες στην υπηρεσία των μεγάλων μας συμμάχων Μέρκελ, Σόϊμπλε, Μπαρόζο και Λακάρντ!

Φαίνεται ότι δεν τους φτάνουν τα οικονομικά και κοινωνικά εγκλήματα που υφιστάμεθα, τα υβρεολόγια και οι απειλές κατά του λαού και της χώρας μας που εξακοντίζουν εναντίον μας καθημερινά οι «σύμμαχοί» μας και θέλουν όπως τα αφεντικά τους να μας διαλύσουν ολοκληρωτικά και τελεσίδικα.

Όμως ας είναι βέβαιοι πως δεν θα τα καταφέρουν. Οι παλαιότεροι συνάδελφοί σας φίλε Σήφη, αυτοί που έσκυβαν όπως εσείς το κεφάλι τους στους εκάστοτε ισχυρούς «συμμάχους»-«προστάτες»-χουντικούς, κάτι ξέρουν για την ικανότητα αυτού του λαού να παραμένει πάντοτε ο τελικός νικητής. Είτε «έτσι» είτε «αλλιώς».Ρωτείστε τους αν τους βρείτε. Μιλώ εκ πείρας.

Ευχαριστώ,
Μίκης Θεοδωράκης


Σήφη Πολυμίλη
Τα παραμύθια με τους Ρώσους
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 28/06/2012
Ένας από τους μύθους που κυριάρχησαν τα δυο τελευταία χρόνια της κρίσης ήταν ότι η Ελλάδα είχε και άλλες εναλλακτικές λύσεις από το να προσφύγει στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς για βοήθεια. Θα θυμάστε ίσως, τον Μίκη να ξεσπαθώνει στις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων κατά των αποικιοκρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να δηλώνει ότι η Ρωσία και η Κίνα ήταν έτοιμες να μας προσφέρουν περίπου δωρεάν βοήθεια, χωρίς μνημόνια και πράσινα άλογα... Συνταγή που υιοθέτησε, πιο κομψά είναι αλήθεια και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και διάφοροι νεόκοποι εθνοσωτήρες τύπου Καμμένου. Εμφάνιζαν μάλιστα ως υπόδειγμα ικανής διαπραγμάτευσης την Κύπρο που είχε πάρει ένα πρώτο δάνειο 2,5 δισ. από τους Ρώσους.

Μόνο που προχθές αποδείχθηκε περίτρανα πως μας πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες... Η Κύπρος χρειάστηκε να δανειστεί ένα σχετικά ασήμαντο ποσό, για τα δικά μας δεδομένα, μόλις 10 δισ. Το αναζήτησε και στη Ρωσία και στην Κίνα για να αποδειχθεί ότι οι όροι που έβαζαν ήταν πολύ πιο σκληροί από αυτούς που επέβαλλε σε μάς η Ευρώπη... Οι μεν Ρώσοι ζητούσαν ένα πολύ πιο υψηλό επιτόκιο και δεν ξέρω τι άλλο, οι δε Κινέζοι ήθελαν περίπου τη μισή Κύπρο για να δώσουν το δάνειο. Με φυσική συνέπεια ο κομμουνιστής κ. Χριστόφιας να καταφύγει στην Ευρώπη αλλά και στο επάρατο ΔΝΤ για να πάρει τα χρήματα που είχε ανάγκη...

Τα λόγια και οι ανέξοδες υποσχέσεις λοιπόν είναι πολύ εύκολα. Υπάρχει όμως δυστυχώς και η αμείλικτη πραγματικότητα που προσγειώνει απότομα όσους θέλουν να εθελοτυφλούν ή να παραμυθιάζουν τον κόσμο. Δυστυχώς δεν υπάρχουν κράτη που να προσφέρουν ελεημοσύνη, ούτε βοήθεια χωρίς ανταλλάγματα. Το συμφέρον τους προασπίζουν με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους. Μπορεί οι ρώσοι δισεκατομμυριούχοι να έχουν βρει στην Κύπρο ένα βολικό καταφύγιο για να εξασφαλίζουν τα χρήματα τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μετατραπούν κιόλας σε εθελοντές φιλάνθρωπους... Μπίζνες κάνουν επειδή τους βολεύει και για όσο τους βολεύει...

Είτε μας αρέσει είτε όχι καμιά χώρα δεν αντέχει στο σύγχρονο κόσμο χωρίς συμμαχίες. Και οι συμμαχίες χτίζονται με επιμονή, προσπάθεια και με βάση τα αμοιβαία συμφέροντα. Και το συμφέρον της Κύπρου, όπως και της Ελλάδας είναι να μείνει στην Ευρώπη. Που έχει κι αυτή τα προβλήματα της, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να παραμένει ακόμα ένας πυλώνας σταθερότητας και σχετικής, έστω, ευημερίας. Που είναι αναγκαίο να προχωρήσει μπροστά, κάνοντας τα απαραίτητα βήματα και βλέποντας το συλλογικό και όχι μόνο το εκάστοτε εθνικό συμφέρον. Αλλά είναι πλέον κάτι παραπάνω από σαφές ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ιδιαίτερα για χώρες, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, που αν χάσουν αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημα θα υποφέρουν πολύ περισσότερο στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, χωρίς την ασφάλεια που τους προσφέρει η Ευρώπη... ]


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Κ.Α.Π.:
Η πρότασή μου σχετικά με τη δημιουργία Κοινοπραξιών δεν έχει σχέση με δάνεια, βοήθεια κλπ. αλλά αποβλέπει σε οικονομικές συμφωνίες με κανονικούς εταίρους και όχι με ληστές από κάθε άποψη. Όχι μόνο με τους ατελείωτους και αβάσταχτους τόκους και χρεολύσια που μας γονατίζουν επί δύο και πλέον αιώνες αλλά ακόμα Ληστές της Δημοκρατίας (βλ. Χούντα) και της Εθνικής Ανεξαρτησίας (βλ. Μνημόνιο).

Προτείνω «μπίζνες», για να μιλήσω τη γλώσσα της εποχής μας σε ισότιμη βάση, με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Η προβολή της Ρωσίας όπως είπα και στην ομιλία μου στην Κ.Ε., γίνεται για καθαρά πολιτικούς λόγους, τους οποίους εξήγησα. Αυτές οι προτεινόμενες κοινοπραξίες μπορεί να γίνουν με οποιαδήποτε χώρα Δύσης, Ανατολής, Βορρά ή Νότου, φτάνει να μπορούν. να θέλουν και οι προσφορές τους να είναι συμφέρουσες για μας.

Το πρόβλημά μας είναι να γλιτώσουμε από το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» και να καταφέρουμε να ανήκουμε μόνο στον εαυτό μας, για να μπορέσουμε να συνάπτουμε σχέσεις σύμφωνα με τα εθνικά μας συμφέροντα.
Μ.Θ.

Την Παρασκευή 29 Ιουνίου στις 9 το βράδυ το mypella γιορτάζει στην Πλατεία Τιμενιδών την έλευση του Ελεύθερου Πανεπιστημίου στην Έδεσσα και χορεύει στην μουσική των Starbeat. Η διοργάνωση της εκδήλωσης γίνεται από την Oxygen Group.

Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν τοπικές επιχειρήσεις και θα παρουσιάσουν μέσα από μια εντυπωσιακή έκθεση τα προϊόντα και τα ρούχα τους.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Ο Ελληνικός λαός έχει προ πολλού εισέλθει σε ένα στάδιο ασφυξίας, που γιγαντώθηκε μετά το πέρας των εκλογών και που κάθε μέρα θα αυξάνει σε σημείο όπου οι αντιδράσεις του θα γίνονται δραματικές και ανεξέλεγκτες. Οι τρεις χιλιάδες αυτοκτονίες-διαμαρτυρίες θα υπερδιπλασιαστούν και σύντομα θα έλθει η ώρα που θα σκοτώνει ο ένας τον άλλο…

Η βασική αιτία γι’ αυτήν την τραγική εξέλιξη οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στις επιθυμίες και τη θέληση του ελληνικού λαού αφ’ ενός και τους κομματικούς του εκπροσώπους αφ’ ετέρου. Αυτή η αναντιστοιχία οφείλεται σε πολλούς λόγους. Ένας βασικός λόγος είναι ο παραμορφωτικός εκλογικός νόμος που προσφέρει την κυβερνητική εξουσία σε κόμματα μειοψηφίας καταδικασμένα από την ψήφο του λαού. Άλλος επίσης βασικός λόγος είναι το ότι ο κοινωνικός προοδευτικός χώρος έχει εξουδετερωθεί λόγω του αλληλοσπαραγμού των ηγεσιών των κομμάτων της Αριστεράς. Και βεβαίως η αδυναμία δημιουργίας ενιαίου αντιμνημονιακού μετώπου που να αντιστοιχεί και να εκφράζει την καθαρή εντολή του λαού για την απαλλαγή της χώρας από τα δεσμά των Μνημονίων, της Τρόικα, του ΔΝΤ και της Ευρώπης των Τραπεζών. Με άλλα λόγια την εντολή του λαού για την ανάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, την εγκατάλειψη της πολιτικής της λιτότητας. Την απόσβεση των όρων που παραχωρούν στους δανειστές τη δήμευση του δημόσιου πλούτου. Την απαλλαγή από την απαγόρευση να συναλλασσόμεθα ελεύθερα με όλες τις χώρες του κόσμου. Τέλος τη διαχείριση του δημόσιου χρέους στα πλαίσια του διεθνούς, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού δικαίου.

Σε γενικές γραμμές απέδειξε ότι επιθυμεί να απαλλαγεί οριστικά από τις παραπάνω δεσμεύσεις και άλλες πολλές προσβλητικές και επαχθείς. Εν τούτοις όπως είπα, το υπάρχον πολιτικό Σύστημα θα αλλοιώσει για άλλη μια φορά τη θέληση του Λαού. Η Κυβέρνηση που θα προκύψει με τις ευλογίες των ξένων τοποτηρητών, θα είναι συνέχεια των δύο προηγουμένων, που μας οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι ξένοι και οι Έλληνες υποστηρικτές τους σπέρνουν ανέμους που θα γεννήσουν θύελλες. Γι’ αυτό ας είναι βέβαιοι. Ο ρόλος τον ξένων (Κυβερνήσεις, Τράπεζες, Τύπος) υπήρξε ολέθριος. Πλήγωσε βαθειά την εθνική μας συνείδηση, την τιμή, την περηφάνεια και το φιλότιμο ενός λαού που στην ιστορική του διαδρομή ακόμα και πρόσφατα απέδειξε ότι όταν οδηγηθεί πέρα από τα όριά του προτιμά να γίνει ολοκαύτωμα καίγοντας μαζί με τον εαυτό του και τους εχθρούς του.

Επειδή κανείς Έλληνας δεν θα ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο, οφείλουμε να βρούμε μόνοι μας εμείς οι ανεξάρτητοι πολίτες τις λύσεις που θα μας βοηθήσουν να βγούμε από το ασφυκτικό αδιέξοδο.

Για άλλη μια φορά θα επαναλάβω ότι οι Έλληνες οφείλουν να ανακαλύψουν τρόπους οργάνωσης και εκπροσώπησης που να βασίζονται ολοσχερώς πάνω στη θέλησή τους. Να αναδείξουν νέους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους που να τους εκφράζουν και να τους αντιπροσωπεύουν ολοκληρωτικά. Πολλές από τις κομματικές τους επιλογές στις τελευταίες εκλογές δείχνουν σημάδια ανεξέλεγκτης σύγχυσης και οργής. Γι’ αυτό θα πρέπει να βοηθήσουμε τον Λαό να ξαναβρεί την ψυχραιμία και την καθαρή σκέψη που θα τον καταστήσουν δύναμη ιστορική. Οφείλουμε να τον πείσουμε πως οι δικές μας προτάσεις του προσφέρουν τις λύσεις που επιθυμεί.

Είπαμε λοιπόν ότι η πρώτη λύση είναι να γυρίσει την πλάτη σε ένα φαύλο και τυφλό πολιτικό-κομματικό σύστημα που τον οδηγεί εδώ και δεκαετίες από το κακό στο χειρότερο.

Η επόμενη πρότασή μας είναι να υιοθετήσει μια νέα αντίληψη για τη θέση της χώρας στον σύγχρονο κόσμο, ιδιαίτερα τώρα που το διεθνές οικονομικο-πολιτικό σύστημα τρώει τις σάρκες του. Εμείς δεν μπορούμε να έχουμε την παραμικρή ευθύνη και σχέση με ένα κόσμο που σφαδάζει μέσα στις αντιθέσεις του. Τίποτα δεν μας συνδέει μαζί τους. Ούτε η ιστορία μας ούτε ο πολιτισμός μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, ο χαρακτήρας και τα συμφέροντά μας.

Μονάχα ο ωμός ρεαλισμός μάς επιβάλλει να βρισκόμαστε υποχρεωτικά στον χώρο της Ευρωζώνης, μιας και όσα κακά μας έχει κάνει έως τώρα είναι λιγότερα από όσα μπορεί να μας κάνει στο μέλλον. Κι αυτά κυρίως μέσα από τις οικονομικές μας σχέσεις και εξαρτήσεις.

Επομένως λέμε προς το παρόν ΝΑΙ στην Ευρώπη αλλά μόνο ως προς το πολιτικό σκέλος των όρων της ένταξής μας στην Ε.Ε.

Ως προ το οικονομικό, η Ελλάδα θα πρέπει να στραφεί σε Κράτη και Αγορές εκτός της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Είναι ελεύθερη να το κάνει χωρίς να έρθει σε νομικής φύσεως αντίθεση μαζί τους.

Διατηρούμε τις πολιτικές, διπλωματικές, πολιτιστικές και άλλες σχέσεις μαζί τους. Μένουμε στο Ευρώ, ενώ ταυτόχρονα στηρίζουμε καθ’ ολοκληρίαν την οικονομική μας ανάπτυξη σε συμφωνίες, συμβόλαια και κοινοπραξίες με διεθνείς κρατικούς και ιδιωτικούς οργανισμούς, με βάση το αμοιβαίο συμφέρον.

Αυτή η διπολική κατεύθυνση θα μας απαλλάξει από τους θανάσιμους εναγκαλισμούς εταίρων που έχουν μεταβληθεί σε στυγνούς καταπιεστές-εκμεταλλευτές με δεσποτικές συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με τον χαρακτήρα και τις παραδόσεις μας.

Έχουμε στη διάθεσή μας ένα σπουδαίο όπλο. Είναι ο εθνικός μας πλούτος, που επιβουλεύονται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον κάνουν δικό τους οι σημερινοί δήθεν σύμμαχοι, προστάτες και φίλοι μας. Ένας πλούτος ανεκμετάλλευτος στο μεγαλύτερό του μέρος. Αναφέρομαι στην ελληνική γη και στις ελληνικές θάλασσες. Στην ευφυΐα και εργατικότητα του λαού μας. Στα πολύτιμα ορυκτά, υπόγεια και υποθαλάσσια. Στην μεθοδική εκμετάλλευση του φυσικού κάλλους της χώρας και των πηγών πράσινης ενέργειας.

Απαλλαγμένη από τόκους και χρεολύσια και με μια διακυβέρνηση στην οποία θα επικρατήσει η ικανότητα, το ήθος, η ηθική και η ολόπλευρη αφοσίωση στο κοινό καλό όλων των εκπροσώπων όλων των βαθμίδων της εξουσίας, η χώρα μας είναι ικανή να ικανοποιήσει πλήρως τις ανάγκες των κατοίκων της. Να πετάξει από πάνω της κάθε είδους ξένες εξαρτήσεις και ελεύθερη ξανά και ανεξάρτητη να οδηγηθεί στηριγμένη στον δικό της πλούτο και στις δικές της ικανότητες στο δρόμο της κοινωνικής και εθνικής ανάπτυξης, ηθικής ανάτασης και πνευματικής και πολιτιστικής αναγέννησης.

Όσο για την ασφάλεια της χώρας (αν και μπορεί να φανεί αντιφατικό) πιστεύω ότι η αγάπη και προσήλωση του Λαού μας προς την Ειρήνη είναι η καλλίτερη μέθοδος να οργανώσουμε την άμυνά μας με τέτοιο τρόπο ώστε ο πόλεμος να φαντάζει αυτό που είναι πραγματικά: το απόλυτο κακό για όλους। Φίλους, εχθρούς και άσπονδους φίλους.
Αθήνα, 18.6.2012

Μίκης Θεοδωράκης

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

Συνέλληνες,φίλοι

αφού σας μεταφέρω τους θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς της Κ.Ε του Κ.Α.Π-Μίκης Θεοδωράκης, και καθότι ή είσαι ελεύθερος ή είσαι ήσυχος όπως έλεγε ο Θουκυδίδης θα μου επιτρέψετε να είμαι ανήσυχος και να ανησυχήσω και εσάς απόψε!

2 χρόνια Μνημόνια και Σωτήριες επεμβάσεις των "εταίρων" μας και των ντόπιων συνεταίρων τους και το χρέος της χώρας απο το 115% του ΑΕΠ πρέπει να είναι γύρω στο 160% ,1 στους 2 νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας είναι άνεργος,η ανεργία είναι πάνω απο 20%,κατά χιλιάδες η εκπαιδευμένη με χρήματα του λαού νεολαία μας ξενητεύεται,οι άστεγοι είναι χιλιάδες οι αυτοκτονίες λόγω κρίσης είναι αυξημένες 20%.

Άρα τα μνημόνια απέτυχαν αν ο σκοπός του ήταν να βοηθήσουν την χώρα και τους πολίτες ή πέτυχαν άν ο σκοπός τους ήταν η προετοιμασία της τελευταίας πράξης του ΔΡΑΜΑΤΟΣ που δεν είναι παρά η εκποίηση της Ελλάδας, η φυσική εξόντωση ή η υποδούλωση στην καλύτερη των περιπτώσεων των Ελλήνων.

Φίλοι, το ΔΝΤ και ο ΠΟΕ και τώρα τελευταία δυστυχώς και η Ε.Ε στοχεύουν στην εκποίηση κρατών, στη μετατροπή της δουλειάς σε δουλεία και την φυσική εξόντωση,καθυπόταξη ή ομογενοποίηση μέσα στην Νταξίτικη σούπα των λαών.

Δυστυχώς η πατρίδα έγινε το πειραματόζωο στην επίθεση της ΝΤ και στην γηραιά ήπειρο .

Πειραματίζονται με την αντοχή της Δημοκρατίας που στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά τους,δοκιμάζουν τα ΧΡΕΗ(πραγματικά ή πλασματικά) ως υπερόπλα παγκόσμιας επιβολής εξουσίας της ολιγαρχίας του χρήματος, χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ και το ντόπιο προδοτικό πολιτικό προσωπικό ώς 5η φάλαγγα!!.

Τοποθετούν τραπεζίτες σε θέσεις πολιτικής εξουσίας, κάνουν κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, με τα ΜΜΕ πραπληροφορούν, με τα μνημονιακά κόμματα και τις άκυρες υπογραφές τους εκφοβίζουν τον λαό μας.

Συμπατριώτες κλείστε τις τηλεοράσεις,κλείστε και τ' αυτιά σας στα ψεύδη ,σκεφθείτε ορθολογικά και βασιστείτε στην εμπειρία σας και κυρίως πολεμείστε τους όρθιοι με κάθε νόμιμο μέσο και με ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

Δείξτε στην κα Μέρκελ του 4ου ΡΑΪΧ ότι δεν είμαστε παιδάκια που τους παίρνουν το κλειδί του αυτοκινήτου,αλλά λαός περήφανος με πολιτισμό και κυρίως ιστορική μνήμη

Τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ-ΟΙ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ δεν συνιστούν ΝΟΜΙΚΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ούτε ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΔΙΕΘΝΩΣ. Όλα ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ και εδώ είναι η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΑΣ. Τι θέλουμε; ΕΛΛΑΔΑ ή ΤΡΟΪΚΙΣΤΑΝ;

Ελεύθερους, ανεξάρτητους ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ή ΔΟΥΛΟΥΣ ;

Σας παρακαλώ μην υποκύψετε στα ΨΕΥΔΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ και στους ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ।

Γράφει:Ιωάννης Αποστολόπουλος

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Αλεξάνδρειος Σπίθα Βέροιας και το Ωδείο Δημητρίου σας προσκαλούν στην

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

στο Κινηματοθέατρο ΣΤΑΡ στη Βέροια, την Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012 και ώρα 20:00

Θα ακουστούν έργα του Μίκη Θεοδωράκη και μεγάλων ελλήνων δημιουργών.

Το Φαινόμενο του Δημοσίου ψευτοσυνδικαλισμού στο Ν.Ημαθίας

Τι κοινό υπάρχει μεταξύ του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ημαθία και της ιδιοτέλειας των μελών τους; Πόσο κοντά βρίσκονται τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην επίτευξη του γενικού καλού ; τι ποσοστό των μελών θυσιάζουν μέρος της προσωπικής τους οικονομικής ή χρονικης περιουσίας για ένα εργασιακό όραμα ; πόσες φορές κάποιο μέλος αναρωτήθηκε «τι μπορώ εγώ να προσφέρω στον σύλλογό μου και στην υπηρεσία μου»; υπάρχει άραγε δυσκολία στο να κατηγορήσει κάποιος τα μέλη των ΔΣ, και να έχει αυτό ως άλλοθι στην ακηδία του ;

Αναρωτήθηκε κανείς γιατί τα συνδικαλιστικά κινήματα της Νάουσας δεν έχουν καμία συνδικαλιστική σχέση με αυτά της Βέροιας ή της Αλεξάνδρειας ; είναι φυσικό να μην υπάρχει έστω και ένα κοινό σημείο που να τους ενώνει ; υπάρχει καμία σχέση μεταξύ κάποιων μελών και εργοδοτών εις βάρος του γενικού καλού ; υπάρχει άραγε εργοδοτική χαρμολύπη στην κατάντια του σημερινού ψευδοσυνδικαλισμού στην Ημαθία, όταν μάλιστα το 55% των εργαζομένων δημοσίων υπαλλήλων του Νομού δεν συνδικαλίζεται ; είναι λογικό η χώρα να χάνεται, τα εργασιακά δικαιώματα να εξανεμίζονται, να έχει χαθεί η εθνική κυριαρχία και ταυτόχρονα να συνεχίζουν να υπάρχουν κομματικά στελέχη μέσα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και να μην τα έχει ξεβράσει η ταραχή ; αναρωτιέμαι τελικά ποιος φταίει και διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση, η απάθεια και ιδιοτέλεια των εργαζομένων ή ο φόβος και η πονηριά τους ;

Σήμερα που ο μισθός των εργαζομένων έγινε βαλκανικό μοντέλο προς αποφυγή, σήμερα που το ηθικό έχει πέσει, σήμερα που δεν υπάρχουν ηγέτες, πατριώτες οραματιστές, αδέσμευτοι, αυθεντικοί, σήμερα, που να ελπίζω άραγε εγώ ο δυστυχής υπαλληλάκος ; να κλειστώ στο καβούκι μου ; μα αυτό δεν εξυπηρετεί ούτε τον εργοδότη μου, ούτε τον πολίτη. Τον πρώτο διότι θα έχει έναν εργαζόμενο κατσούφη, χωρίς όραμα, και κυρίως χωρίς αγάπη για την δουλειά του, τον δεύτερο διότι δεν υπάρχει έλεγχος στον εργοδότη για την τήρηση των νόμων, της διάθεσης των χρημάτων του και τέλος της άμεσης και σωστής εξυπηρέτησής του.

Το κόλπο αυθυποβολής των εργαζομένων ενάντια στις ικανότητές του έπιασε. Τώρα που δεν υπάρχουν πιστώσεις, τώρα που δεν υπάρχει προσωπικό σε ένα τεράστιο δημόσιο που το ίδιο το κράτος δημιούργησε(πολίτες και εργαζόμενοι), τώρα που το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων έχει αποκτήσει πυρηνικά, τώρα που ο δημότης έχει σχηματίσει την καλύτερη κακή εικόνα εις βάρος των υπαλλήλων και των συνδικαλιστών, τώρα που το 85% των δημοσίων υπαλλήλων έχει δάνεια και χειραγωγείται, τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα για την χαριστική βολή μεταξύ δικαίων και αδίκων. Δικαίων δε, για να απαντήσει το ερώτημα <ποιος έπλασε τους οπίσθιους διορισμούς> και αδίκους δε, για να απαντήσει στην παροιμία <κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά>.

Έχει γίνει ξεκάθαρο, ότι δεν μπορείς να κρυφτείς πίσω από το δάκτυλό σου εργαζόμενε. Δεν μπορεί να πιστεύεις ότι δεν σε αγγίζει η κρίση. Ούτε να ελπίζεις ότι το μέλλον σου θα το εξασφαλίσουν άλλοι, γιατί κι αυτοί το συμφέρον τους θα κοιτάξουν και θα σε ποδοπατήσουν αν έχουν ισχυρότερες συμμαχίες. Μην πιστέψεις ότι θα είσαι ασφαλής βλέποντας την δυστυχία του διπλανού σου, μην νοιώσεις σιγουριά όταν δεις την πρώτη απόλυση του άλλοτε συμπαθούς συναδέλφου σου να σε χαιρετά.

Αν λοιπόν εγώ είμαι λάθος θα το δείξει ο χρόνος, η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται και έρχεται και γίνεται επίκαιρη όπως τα φύλλα των δέντρων αλλάζουν με τις εποχές. Αν λοιπόν πιστεύεις ότι σε έχει νικήσει το σύστημα, ή δεν επιθυμείς τίποτε άλλο παρά μόνο τη ιδιοτέλεια σου όπως άλλωστε διδάχτηκες, κάτσε τότε χαλαρά, κλείσε όλες τις κουρτίνες και άσε την ιστορία να σε οδηγήσει. Σύντομα η γαστέρα και η ανασφάλεια θα σου χτυπήσουν την πόρτα. Αν όμως θέλεις να κερδίσεις την πατρίδα σου, την εργασία σου, τον κόσμο γύρω σου και την εκτίμηση του οραματιστή εργοδότη σου(κράτους), τότε πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά, να αποδεσμευτείς από τα δεσμά του παρελθόντος, να ιεραρχήσεις την ιδιοτέλεια σου και να αρχίσεις να συνδιαλέγεσαι με τον περίγυρό σου σε έναν σκοπό. «Την ενότητα μέσα από ισχυρούς νέους κανόνες εμπιστοσύνης που δεν θα καταπατηθούν».

Αυτό είναι το μυστικό για όσους δεν θέλουν να πειραματιστούν στο δίλημμα του φυλακισμένου. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να θέσει νέους κανόνες, τους οποίους πρέπει να τηρήσει κατά γράμμα, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία μεταξύ των μελών και των εργοδοτών. Όσοι δεν συμφωνήσουν σε αυτούς τους κανόνες θα απομονωθούν από το σύνολο και θα αυτοεξοριστούν.

Ένας κανόνας είναι η υποχρεωτική τήρηση του σώφρονα νόμου κατά γράμμα, από όλους, εργοδότες, πολίτες και εργαζομένους. Όταν ο εργοδότης κλείνει το μάτι στον εργαζόμενο για να κερδίσει χρόνο, χρήμα ή δόξα και ο εργαζόμενος ανταποκρίνεται τότε παρατυπεί και αρχίζει το δίλλημα του φυλακισμένου ή ο κύκλος του 99. Το αντίθετο μπορεί να συμβεί μεταξύ των πρωταγωνιστών. Εκεί αρχίζει η περιπέτεια της ιδιοτέλειας και της έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ των εργαζομένων αλλά και κάθε πολίτη και εργοδότη. Σε αυτό το σημείο κυριαρχεί η αμφιβολία και η δυσπιστία χάριν του φαρμακερού βέλους της ιδιοτέλειας.

Οι εφαρμογή λοιπόν των κανόνων από όλους είναι το κλειδί και για το συνδικαλιστικό κίνημα. Επειδή όμως δεν μπορεί να ραφτεί καινούργιο ύφασμα σε παλιό πανωφόρι, χρειάζεται ανατροπή του ξεφτισμένου συνδικαλισμού και δημιουργία ενός νέου, υγιούς μοντέλου, που να στηρίζεται στην άμεση δημοκρατία των εργαζομένων και όχι των κομματικών τους αντιπροσώπων. Γι’ αυτό το τελευταίο ας με προκαλέσει ο οποιοσδήποτε, κομμάτια να με κάνει δεν θα αλλάξω γνώμη για την υποκριτική και χειραγωγημένη ανάδειξη των αντιπροσώπων και της ηγεσίας του κάθε εργατικού κινήματος στο δημόσιο.

Η Ημαθία λοιπόν πάσχει συνδικαλιστικά , εργασιακά και ενωτικά. Ιδού λοιπόν το καμένο δάσος να γίνει ανθοφόρο και από τις στάχτες του να αναδειχθεί ένας οδηγός υγιούς συνδικαλισμού, ένα μοντέλο που θα βάλει φωτιά στο παλιό κατεστημένο και σαν θετικός ιός, να δώσει ελπίδα και σιγουριά στο μέλλον αυτού του τόπου. Ο σκοπός είναι η παραμονή στην εργασία, το απεχθές είναι το υφιστάμενο είδος οργάνωσης που στηρίζεται σε παλιομοδίτικες τακτικές που χρεώνουν τα ταμεία. Οι εργαζόμενοι και η πολιτεία πρέπει να έχουν ώς σκοπό την εξοικονόμηση πόρων ακόμη και μέσα από το δημόσιο, με την έρευνα, την καινοτομία, την σύνδεση των κερδών του εργοδότη με τον μισθό του εργαζόμενου, την στήριξη της σχέσης εμπιστοσύνης, την ενότητα των εργαζομένων. Υπάρχουν άξιοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι μπορούν να ασχοληθούν με την έρευνα, μπορούν να εφεύρουν καινοτόμα προϊόντα και συστήματα. Το παραμύθι « είστε άχρηστοι καλύτερα ιδιωτικοποίηση» πρέπει να σταματήσει, όσοι εργοδότες έχουν προσωπικά συμφέροντα κάθονται στο τζάκι και το διαβάζουν στα εγγόνια τους.

Εργαζόμενε, εγώ ο ανάξιος και αποτυχημένος πρώην συνδικαλιστής, που έκανε το λάθος να δράσει με το όχημα της κομματικής ανεξαρτησίας, του γενικού καλού και της της λογικής αλλά βρήκε τοίχο μπροστά του από την απάθεια των συναδέλφων του, σε καλεί να ξεσηκωθείς, όχι για μένα, ούτε από εγωισμό και θυμό αλλά για την πατρίδα σου και την οικογένειά σου, που ήδη ζει έναν οικονομικό πόλεμο και δεν το πήρες είδηση। Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΣΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ.

Γράφει ο Σωκράτης Δαλιγκάρος