Tι πανηγυρίζουν; Ποια νίκη κατήγαγαν;

Γράφει ο Αλέξανδρος Τρομπούκης

Μιλάνε για επιτυχία ολοκλήρου του ελληνικού λαού, για μεγάλες θυσίες που δεν πήγαν χαμένες. Όλοι έκαναν τις θυσίες; Και οι βουλευτές με τα 100.000 τον χρόνο; Και οι συνδικαλιστές με τις εκατοντάδες χιλιάδες τον χρόνο; Και οι σύμβουλοι που δεν γνωρίζουμε ούτε πόσοι είναι ούτε πόσα παίρνουν; Και οι πρόεδροι οργανισμών και κρατικών εταιρειών που δεν γνωρίζουμε ούτε πόσοι είναι ούτε πόσα παίρνουν; Και όλοι αυτοί που έβγαλαν τα δις στο εξωτερικό; Και όλοι αυτοί οι μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι που φτιάχνουν βίλες με πισίνες και δηλώνουν εισόδημα 12.000
άντε και 20.000 ετησίως; Και όλοι οι επώνυμοι που φορολογούνται αυτοτελώς και ενώ έχουν εισόδημα 500.000 και 1.000.000 πληρώνουν φόρο 50.000; Καταλήξαμε σε μια γιγαντιαία επιμήκυνση της τάξης των 30 ετών και έχουμε καλύψει τις δανειακές μας ανάγκες μέχρι το 2020 λέει η κυβέρνηση. Δηλαδή ποτέ θα βγούμε από το τούνελ; Σώζεται η χώρα ή βυθίζεται ακόμα περισσότερο στα δανεικά και την άβυσσο; Μόνο για δεκαετίες και δανεικά ακούμε. Είναι σωτηρία αυτό; Και η απεμπλοκή από τα δάνεια; Η επιστροφή στην ανάπτυξη και την απασχόληση; Η απεξάρτηση από το
ΔΝΤ, τις μεγάλες τράπεζες και τις αγορές θα έρθει ποτέ; Άρα τι πανηγυρίζουν; Ποια νίκη κατήγαγαν;
Να σας πω εγώ:

- Τα καταστήματα καθημερινά κλείνουν το ένα μετά το άλλο και αν δεν βάλλουν λουκέτο, γίνονται …..καφετερίες!
- Τα νέα παιδιά φεύγουν στο εξωτερικό
- Η αγροτική παραγωγή είναι αποδιοργανωμένη και σε λάθος δρόμο.
- Η βιομηχανική παραγωγή αμελητέα αλλά υπάρχουν τεράστια κουφάρια βιομηχανικά που κάποιοι φρόντισαν ώστε να γίνει αυτό
- Πληθυσμιακά συρρικνωνόμαστε
- Η εγκληματικότητα αυξάνει με φρενήρεις ρυθμούς
- Τα καρδιαγγειακά και οι καρκίνοι αυξάνουν και αυτοί με φρενήρεις ρυθμούς λόγω της αλλαγής τρόπου ζώνης αλλά και εξ αιτίας της αδιαφορίας των κυβερνώντων πανελλαδικά και τοπικά (καυσαέρια, ρύποι, καύση πλαστικών)
Και αυτοί πανηγυρίζουν που βυθίζουν την Ελλάδα ολοένα και πιο βαθιά στην άβυσσο των μεγάλων πιστωτικών ιδρυμάτων και τα σχέδια κάποιων που δεν θα τους μάθουμε ποτέ. Βυθίζουν την πατρίδα μας στην απελπισία και παρουσιάζονται σαν νικητές, σαν σωτήρες.
Αυτούς που έκλεψαν το σπίτι μας τώρα τους έχουμε διαχειριστές και παρουσιάζονται και σαν σωτήρες από πάνω. Ίσως έχουν δίκιο τα νέα παιδιά που φεύγουν, ίσως έχει δίκιο η Δ., από τη Βέροια που φεύγει για το Λονδίνο. Έχουν απηυδήσει, έχουν σιχαθεί, έχουν αγανακτήσει, και δεν βλέπουν παρά μόνο την μαύρη τρύπα στην οποία βυθίζεται η χώρα.