Ολοι δωρητές οργάνων με το… ζόρι!

 Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Χωρίς… μάτια, καρδιά, νεφρά, συκώτι ή οποιοδήποτε άλλο όργανο θα παραλαμβάνουν εμβρόντητοι τη σορό αποθανόντος σε κρατικό ή ιδιωτικό νοσοκομείο στο άμεσο μέλλον οι εμβρόντητοι συγγενείς του, αν γίνει νόμος το νομοσχέδιο που πέρασε από το υπουργικό συμβούλιο και το οποίο η κυβέρνηση προωθεί προς ψήφιση. Εν πλήρει αγνοία τους, χωρίς να τους ρωτήσει κανείς για να πάρει την άδειά τους, οι γιατροί θα έχουν προχωρήσει κατά την αυθαίρετη κρίση τους σε μεταμόσχευση όσων οργάνων του εκλιπόντος ασθενούς επιθυμούν! Θα τεμαχίζουν δηλαδή το πτώμα κατά τις ορέξεις και τις ανάγκες που υφίστανται κατά την άποψή τους, θα αφαιρούν τα χρήσιμα όργανα και ό,τι περισσεύει θα το παραδίδουν στους συγγενείς προς ταφή!
Αυτή η συμπεριφορά και δράση ανατριχιαστικής ιατρικής αυθαιρεσίας θα είναι απολύτως νομότυπη βάσει του νομοσχεδίου που προωθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Με ένα απαράδεκτο νομικό τέχνασμα, το εφεύρημα της «εικαζόμενης συναίνεσης» των πεθαμένων (!), η κυβέρνηση αποφάσισε να νομοθετήσει ότι όλοι οι Ελληνες κατατάσσονται αυτομάτως και αυθαιρέτως στην κατηγορία των… «δωρητών σώματος» – και τα έντεκα εκατομμύρια!

Η κυβέρνηση ορίζει δηλαδή ότι όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας, από τη στιγμή της ενηλικίωσής τους, είναι δωρητές ανθρωπίνων οργάνων και μάλιστα χωρίς καθόλου να τους ρωτήσει!
Μόλις κάποιος πεθάνει δηλαδή το σώμα του ανήκει στο… κράτος, το οποίο διαχειρίζεται (και δυνάμει εμπορεύεται, προσθέτουμε εμείς) τα όργανά του κατά την απόλυτη βούλησή του! Δωρητές οργάνων με το ζόρι σε ένα κράτος που κανένας πολίτης δεν το εμπιστεύεται, βαθύτατα διεφθαρμένο και μισητό από τον κόσμο…
Μόνο όποιος υποβάλει δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, αφού προηγουμένως πάει και σε… συμβολαιογράφο (!) ή αστυνομική αρχή για να βεβαιώσει το γνήσιο της υπογραφής του, μπορεί να γλιτώσει μετά θάνατον αυτή τη μεταχείριση.
Πόσοι θα το κάνουν; Ουσιαστικά κανένας, το πολύ μερικές χιλιάδες, άντε δεκάδες χιλιάδες άτομα. Ούτε καν θα το μάθουν οι Ελληνες ότι θα υπάρχει τέτοιος νόμος, μέχρι να είναι πλέον πολύ αργά. Να υποστούν δηλαδή τις συνέπειές του στο περιβάλλον τους.
Είναι εξοργιστική η εξαπάτηση του πληθυσμού σε ένα τέτοιο θέμα. Πόσω μάλλον που ένας νόμος που βασίζεται στην «εικαζόμενη συναίνεση» των πεθαμένων, θα έχει τερατώδεις παρενέργειες στην εφαρμογή του στην πράξη. Η μετατροπή κάθε νεκρού Ελληνα σε πηγή οργάνων προς μεταμόσχευση θα δώσει αντικειμενικά ώθηση στα κυκλώματα εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων.
Εξαγοράζοντας υπαλλήλους της υπηρεσίας διαχείρισης των τεράστιων πλέον ποσοτήτων ανθρωπίνων οργάνων προς μεταμόσχευση, τα κυκλώματα αυτά θα κατευθύνουν τα μοσχεύματα προς πελάτες τους που θα έχουν χρυσοπληρώσει και μάλιστα όχι μόνο στην Ελλάδα – θα κάνουν και… εξαγωγές σε πλούσιες χώρες του εξωτερικού, όπου φυσικά δεν ισχύουν τέτοιοι νόμοι!
Υπάρχουν ακόμη πιο φρικιαστικές δυνατότητες παρεκτροπών. Τα κυκλώματα αυτά να εξαγοράζουν κάποιους επίορκους γιατρούς, οι οποίοι να μην καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια διάσωσης π.χ. βαριά τραυματισμένων νέων σε τροχαία δυστυχήματα, να επέρχεται έτσι ο εγκεφαλικός θάνατος και το κύκλωμα να κατευθύνει τα όργανα του νεκρού προς πελάτες που τα έχουν ανάγκη και έχουν πληρώσει γι’ αυτό.
Μέχρι στιγμής τέτοιοι κίνδυνοι δεν υπάρχουν, καθώς οι συγγενείς που θα δώσουν τη συγκατάθεσή τους για τη μεταμόσχευση θα έχουν και άμεση γνώση σε ποιον θα μεταμοσχευθούν τα όργανα του ανθρώπου που έχασαν. Αυτό περιορίζει δραστικά τις δυνατότητες δράσης των κυκλωμάτων εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων.
Οσο για το γεγονός ότι ελάχιστο τμήμα του πληθυσμού (λιγότερο από το 1%) έχει δηλώσει αυτή τη στιγμή την επιθυμία του να είναι δωρητής οργάνων, αυτό αποτυπώνει τη βαθιά δυσπιστία των Ελλήνων προς τους κρατικούς και ιατρικούς θεσμούς που διαχειρίζονται τις μεταμοσχεύσεις.
ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ
Αλλο η πειθώ, άλλο η αρπαγή
Υπέροχη πράξη είναι η δωρεά οργάνων. Συγκλονιστική πράξη ανθρώπινου ψυχικού μεγαλείου συνιστά η μεταμόσχευση οργάνων από κάποιον που πέθανε σε άλλον που με τα όργανα αυτά θα ζήσει ή θα αλλάξει εκ βάθρων η ζωή του. Η ανείπωτη ευτυχία του ανθρώπου που με λαχτάρα περιμένει ένα μόσχευμα και το βρίσκει, ανυψώνει πραγματικά τους ανθρώπους. Αλλο πράγμα όμως είναι μια επίμονη, επίπονη, μακροχρόνια εκστρατεία διαφώτισης και πειθούς του κόσμου ώστε ει δυνατόν όλοι σχεδόν οι Ελληνες να γίνουν οικειοθελώς δωρητές οργάνων συναισθανόμενοι το μεγαλείο της πράξης τους και εντελώς άλλο πράγμα η βίαιη αρπαγή των οργάνων που προωθεί η κυβέρνηση.