ΔΗΛΩΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΗΝ «ΠΡΟΤΑΣΗ» ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Στο επίκεντρο της εθνικής μας κρίσης βρίσκεται και η διαρκώς οξυνόμενη κρίση του προσωπικού της υποτέλειας λόγω της φθοράς που υφίστανται τα μέλη του, καθώς είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν τα αντιλαϊκά μέτρα των ξένων Καγκελαριών που από το 2011 κατέχουν τη χώρα, μεταξύ των οποίων μέτρων ήταν και το να καταδικάσουν σε σιγή όσους και όποιους συνεχίζουν να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά. Ένας απ’ αυτούς υπήρξα και είμαι κι εγώ, γεγονός που το γνωρίζουν όλοι. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να με εμπλέκουν στα παιχνίδια τους οι παντός είδους εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης στο πρόβλημά τους; Άλλωστε μόλις προχθές ανέπτυξα στην Ακαδημία Αθηνών την άποψή μου υπογραμμίζοντας ότι η «Μόνη Λύση» είναι η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Μπροστά σ’ αυτό τον Στόχο, ας μου επιτραπεί να θεωρώ τα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν το υπάρχον πολιτικό δυναμικό σαν ένα τμήμα της βαθειάς κρίσης ενός πολιτικού χώρου ο οποίος εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές φιλοδοξίες και απέναντι στον οποίο η δική μου θέση είναι η κάθετη αντίθεση και η ανθρώπινη θλίψη.
Αθήνα, 31.12.2013
Μίκης Θεοδωράκης

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΠΙΘΑ

Πολιτική Εκδήλωση έγινε στα γραφεία των Σπιθών Αττικής
                          στις 22 Δεκεμβρίου 2013.
Σκοπός της εκδήλωσης η ενημέρωση νέων μελών αλλά και του λαού μας για τον πολιτικό λόγο και το "στίγμα" της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών "ΣΠΙΘΑ".
              Κύριοι ομιλητές οι συναγωνιστές 
Ιωάννα Κολοβού - Δημοσιογράφος, μέλος ΕΣΗΕΑ, 
Γαβριήλ Πελεκίδης - Δικηγόρος 
Βασίλης Νούσης - Πολιτικός Μηχανικός.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ: ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΑ, ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ...

Όλα καλά και περίκαλα τά ‘χουμε με την πατρίδα. Με το έθνος, την ιστορία μας, και τους «αρχαίους ημών πρόγονοι». Μόνο που ξεχάσαμε ένα. Πως εμείς οι νέοι με τους αρχαίους έλληνες έχουμε τόσα κοινά, όσα ο χασαποσφαγέας με τις κορδέλες, και η μοδίστρα με τα κριάρια. Κι από την άλλη φουσκώνουμε και κορδώνουμε, και ταρτουφίζουμε για «τσι γενναίοι προγονοί» σαν τι;

Όπως εκείνος ο τράγος του Σικελιανού- που εσήκωνε το απανω χείλι του, εβέλαζε μαρκαλιστικά, και οσφραινότανε όλο το δείλι την αρμύρα στη θάλασσα της Κινέττας. Αλλίμονο. Η δάφνη κατεμαράνθη. Έτσι δεν εψιθύριζε ο Σολωμός στο Διάλογο κλαίγοντας; Η δάφνη κατεμαράνθη… Όταν είσαι μέσα στο μάτι του κυκλώνα, είναι δύσκολο νά ‘χεις εικόνα για τα γύρω σου. Και ζώντας μέσα στη χώρα δεν έχουμε εικόνα για τη σημερινή Ελλάδα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟΥ ΣΠΙΘΑΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

Τον τελευταίο καιρό, έχουμε δει να ξεφυτρώνουν διάφορες ενώσεις πολιτών και κινήσεις του Σαββατοκύριακου,καθοδηγούμενες από πρόσωπα τα οποία θέλουν επιμόνως να εξαργυρώσουν την κινηματική τους δράση,ανακατεύοντας ιδεολογίες και ακολουθώντας το δρομολόγιο του συστήματος:"αγανάκτηση-εκλογές-εκτόνωση-απογοήτευση-εσωστρέφεια". Δίνουν την ψευδαίσθηση της αντίστασης, απογοητεύοντας στο τέλος όλους όσοι τους ακολούθησαν. Λογικό επόμενο εφόσον  δεν έχουν σταθερό ιδεολογικό υπόβαθρο.

Η Κ.Α.Π ΣΠΙΘΑ εμπνεύστηκε από την μακραίωνη παράδοση μας ,με κορυφαίες στιγμές το 1821 και την Εθνική Αντίσταση ,έχοντας τες φάρους που οδηγούν την πορεία της προς την απελευθέρωση της χώρας.

Ο Μίκης Θεοδωράκης ίδρυσε μια κίνηση ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ που κινείται πέρα και πάνω από τις πολιτικές παθογένειες,τα συμπλέγματα και τις φαυλότητες που κυριαρχούν αυτή την περίοδο κι έχουν βυθίσει το λαό μας σε τόσο βαθιά κρίση.  Οι λαικισμοί,οι μακιαβελισμοί,οι μικρο παραγοντισμοί των λαοπλάνων και των κομματαρχών δεν χωρούν στην αγωνιστική μας δράση.

Η Κίνησή μας δεν αναγνωρίζει το παρόν πολιτικό σύστημα,γιατί το θεωρεί όργανο της ξένης εξάρτησης και για το λόγο αυτό τοποθετείται ΑΠΕΝΑΝΤΙ και ΜΕΤΩΠΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΗ. Ως εκ τούτου θεωρούμε πράξη συμβιβασμού τη συμμετοχή στις όποιες εκλογές αλλά και πράξη νομιμοποίησης της παράνομης εξουσίας που ασκείται με θύμα τη χώρα και τον Ελληνικό λαό. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν ελεύθερες εκλογές μέσα σε συνθήκες απώλειας της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.

Η Σπίθα θα περιμένει-μονάχα αυτή-και πάλι,την επόμενη μέρα των εκλογών για να αντιμετωπίσει πολλαπλασιασμένη την οργή του Λαού,η οποία πολύ φοβόμαστε ότι αυτή τη φορά θα είναι εναντίον και των κινήσεων-κινημάτων,αφού εκεί έχουν εναποθέσει κάποιοι εκ των συμπολιτών  μας τις ελπίδες τους για τη σωτηρία της Πατρίδας.

Σκοπός μας είναι να διαφωτίσουμε την κοινή γνώμη,για να δει την αλήθεια και να στρατευτεί σ΄έναν κοινό αγώνα,ώστε μια μέρα να γίνουμε τόσοι πολλοί και τόσο δυνατοί που ν΄αναγκάσουμε αυτό το σάπιο σύστημα να καταρρεύσει, έτσι που οι ξένες δυνάμεις να χάσουν τα τελευταία στηρίγματά τους και να μας αφήσουν επιτέλους ήσυχους.Αυτή θα είναι η μέρα της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας που αποτελεί και τον βασικό στόχο της Κίνησής μας. 

Ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη κατά την τελετή υποδοχής του ως επίτιμου μέλους της Ακαδημίας Αθηνών (Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου 2013)

ΣΩΣΙΒΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΟΥΣ

Γράφει ο  Χρήστος Γιανναράς

Υπάρχουν νηφάλιες φωνές, στην έντυπη τουλάχιστον δημοσιογραφία. Προειδοποιούν τους επαγγελματίες της εξουσίας για τον «θυελλώδη θυμό» που διακατέχει την ελλαδική κοινωνία. Για το όρια αντοχής και ανοχής των πολιτών (της συντριπτικής πλειονότητας) που έχουν εξαντληθεί. Bεβαιώνουν οι έντιμοι δημοσιογράφοι ότι η αστική τάξη, ραχοκοκαλιά της κοινωνικής συνοχής και της λειτουργίας του κράτους, είναι σε παραλυτική εξουθένωση – έχει καταρρεύσει κυριολεκτικά. Tο παραγωγικό δυναμικό της χώρας μοιάζει εκμηδενισμένο, δεν υπάρχει ούτε κουράγιο ούτε ελπίδα για ανάκαμψη.
Kραυγάζει απεγνωσμένα η ευσυνείδητη δημοσιογραφία ότι είναι αδύνατο στον πολίτη να εμπιστευθεί και να ελπίσει σε μια κυβέρνηση που εκδίδει, μέσα σε ένα χρόνο, 695 εγκυκλίους ερμηνευτικές των φορολογικών της αποφάσεων. H κατάρρευση της χώρας γενικεύεται, αλλά η κυβέρνηση θριαμβολογεί ότι στα νούμερα προκύπτει «πρωτογενές πλεόνασμα». Tα δύο κόμματα των υπόδικων φυσικών αυτουργών του κακουργηματικού υπερδανεισμού δεν διανοούνται επιστράτευση των αρίστων, υπερκομματική διαχείριση της κρίσης – αποδέσμευση από τις μικρονοϊκές και ανήθικες σκοπιμότητες επανεκλογής τους. H κυβέρνηση εξακολουθεί να υπηρετεί με τη σύνθεσή της τον πιο ξεδιάντροπο νεποτισμό και το ξέπλυμα «μαύρων υπηρεσιών» στο εσωκομματικό αλισβερίσι για την αρχηγία.

ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΡΑΦΑΕΛΑ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΡΑΦΑΕΛΑΣ!!!
Η μητέρα της 16χρονης Ραφαέλας που εξαφανίστηκε στην Βέροια κάνει έκκληση για όσους γνωρίζουν ή την έχουν δει κάπου να έρθουν σε επικοινωνία με το 'Χαμόγελο του Παιδιού'. "Η κόρη μου είναι μαθήτρια του 20 και τον τελευταίο καιρό ένιωθε πολύ πιεσμένη" τόνισε η μητέρα. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΑΤΡΩΝ ΕΟΠΥΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΣΕΥΠ-ΕΟΠΥΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ-Β.ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΟΠΥΥ
ΤΗΛ: 2310228406 ΦΑΞ: 2310228970                                                   Website: www.seypika-thes.gr
ΑΓΓΕΛΑΚΗ 37 5ος ΟΡΟΦΟΣ                                                                 e-mail: info@seypika-thes.gr
ΤΚ:54621 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Θεσσαλονίκη 03/12/2013

                                                            ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ψήφισμα Γενικής Συνέλευσης ΣΕΥΠ-ΕΟΠΥΥ Θεσσαλονίκης-Β.Ελλάδος της
02/12/2013
Οι γιατροί του ΣΕΥΠ-ΕΟΠΥΥ Θεσσαλονίκης-Β.Ελλάδος σας ενημερώνουμε ότι:
Οι 5.500 γιατροί-οδοντίατροι των μονάδων υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (πρώην Ι.Κ.Α.)
έχουν σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου για 5.30 ώρες εργασίας
ημερησίως στις δομές του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (δεν είναι ούτε πλήρους, ούτε πλήρους και
αποκλειστικής απασχόλησης). Συνεπώς νομίμως κατέχουν ιδιωτικό ιατρείο.
Το κράτος λόγω του χαμηλού μισθού (όπως αναφέρει η πρόταση Σουλιώτη που έχει
στα χέρια του ο Υπουργός) που καταβάλλει για αυτήν την εργασία, χωρίς ένσημα,
ΝΟΜΙΜΑ, τους δίνει την δυνατότητα να λειτουργούν ιδιωτικά ιατρεία για να μπορούν να
συμπληρώνουν τα εισοδήματα τους.
Ένας μικρός αριθμός συναδέλφων (632 από τους 6.500 που ήμασταν τότε), επέλεξε
και μάλιστα παρά τη διαφωνία των συλλογικών οργάνων, να συνάψουν σύμβαση για 150
επισκέψεις ασφαλισμένων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στα ιδιωτικά τους ιατρεία, με 10 ευρώ μικτά
(6,5 ευρώ καθαρά). Ο μηχανισμός αυτός εφαρμόσθηκε τότε απεργοσπαστικά στη μεγάλη
απεργία μας στις αρχές του 2012 κατά της ίδρυσης του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.. Με τον ίδιο τρόπο
δρα και πάλι εκφοβιστικά και απεργοσπαστικά χρησιμοποιώντας τους ίδιους γιατρούς
στους οποίους είχε δώσει τις 150 επισκέψεις για να τους κάνει να επιστρέψουν στην
εργασία τους.
Ο διάλογος έγινε στις εξής πέντε προτάσεις για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας
δηλαδή στην εξής ΜΙΑ: την ακριβοπληρωμένη πρόταση Θεοδωράκη -Task Force.
Ακόμα και στη συζήτηση της τελευταίας ημέρας στο αμφιθέατρο του υπουργείου
είχε προαποφασιστεί ότι θα ακολουθήσουν αυτήν την πρόταση.
Η αξιολόγηση δεν αφορά κανένα γιατρό, άλλα ούτε και τις δομές του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.,
άλλωστε δεν τολμούν κάτι τέτοιο αλλά “αξιολογούν” κατ' αυτούς τις ειδικότητες μας. Σε
μία τέτοια “αξιολόγηση” δεν συμμετέχουν οι γιατροί. Να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχει ήδη
αξιολόγηση των γιατρών-οδοντιάτρων που έγινε προ τετραετίας, κατά την οποία είχαν
υποβληθεί πλήρεις φάκελλοι με τα επιστημονικά προσόντα των γιατρών και στη συνέχεια
εγκρίθηκε η τελική κατάταξη από τον ΑΣΕΠ. Αφορούσε στις μονιμοποιήσεις 1.860
γιατρών-οδοντιάτρων του τοτε Ι.Κ.Α. και δυστυχώς “αραχνιάζει” στα συρτάρια των
αρμοδίων. Γιατί δεν την ανασύρουν άραγε;
Το επιστημονικό μας βαθμολόγιο έχει δημοσιευθεί σε προεδρικό διάταγμα το 2009
υπογεγραμμένο από τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια και παρ'όλο
που στην τελευταία παράγραφο έγραφε οτι θα εφαρμοσθεί με την δημοσίευση του σε
Φ.Ε.Κ. ουδέποτε ελήφθη υπ'όψιν. Γιατί άραγε;
Ογδόντα χρόνια ήμασταν αγοραστές και πάροχοι υγείας και δεν χρεοκοπήσαμε το
Ι.Κ.Α..
ΟΧΙ Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ αλλά ο ΔΟΛΟΣ οδήγησαν σε χρεοκοπία τα ασφαλιστικά
ταμεία και τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.. Για αυτόν τον λόγο προσφύγαμε στον Εισαγγελέα
οικονομικού εγκλήματος εδώ και δύο μήνες και ζητήσαμε να διερευνηθούν οι συνθήκες
που οδήγησαν τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σε οικονομικό μαρασμό και να αποδοθούν οι ανάλογες
ευθύνες.
Μόνο τους κίνητρο η εξαθλίωση της Π.Φ.Υ., οι δεσμεύσεις τους να δώσουν
“κεφάλια” στην Τρόϊκα και να εξυπηρετήσουν τους μέχρι σήμερα χρηματοδότες των
κομμάτων, τους μεγαλοεπιχειρηματίες της υγείας.
ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
Φτάνει η λάσπη. Μετά από αυτήν την ανακοίνωση επιφυλασσόμεθα για την άσκηση
κάθε νόμιμου δικαιώματος μας απέναντι σε οποιονδήποτε θίξει το ήθος και την
επαγγελματική μας επάρκεια.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος                                                                                           Ο Γ. Γραμματέας
Σάββας Παρασκευόπουλος                                                                 Χρήστος Αθανασιάδης

ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη κατά την τελετή υποδοχής του ως επίτιμου μέλους της Ακαδημίας Αθηνών (Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου 2013)

Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη κατά την τελετή υποδοχής του ως επίτιμου μέλους της Ακαδημίας Αθηνών  (Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου 2013)

κ. Πρόεδρε της Ακαδημίας Αθηνών,

κ. Γενικέ Γραμματέα της Ακαδημίας Αθηνών,

Κυρίες και κύριοι Ακαδημαϊκοί,

Κυρίες και κύριοι,

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμότατα τον κ. Πρόεδρο και τον κ. Γενικό Γραμματέα για όσα είπαν προηγουμένως αλλά και όλα τα μέλη της Ακαδημίας, για την μεγάλη τιμή που μου έκαναν να μου προσφέρουν τη δυνατότητα να ομιλώ αυτή τη στιγμή από το βήμα του Ανώτατου Πνευματικού Ιδρύματος της χώρας μας, της Ακαδημίας Αθηνών.

Όταν κύριε Πρόεδρε, πριν από χρόνια, στη συνεργασία μας στις Χοηφόρες προσπαθούσαμε να αποδώσουμε τον ζόφο των στίχων του Αισχύλου για «της γενιάς το βαθύριζο κακό», για τα «πολυστέναχτα κι αβάσταχτα δεινά», την «αιματόεσσαν πλαγάν», τον «πόνο που τελειωμό δεν έχει», «τη μια συμφορά» που έρχεται «κατά πάνω στην άλλη», δεν φανταζόμασταν ότι σήμερα, τόσα χρόνια μετά, οι στίχοι αυτοί θα ήταν τόσο τραγικά επίκαιροι.

3 ΧΡΟΝΙΑ ΣΠΙΘΑ - 3 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

                       ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ Ο Μίκης άναψε την ΣΠΙΘΑ

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΙΚΗ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΛΑΕ ..........

Η ΣΠΙΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

δειτε τι είπε ο ΣΠΙΘΑΣ  σαν σήμερα πριν από τρια χρόνια .......

Ο Μίκης Θεοδωράκης άναψε τη σπίθα. Τώρα δεν απομένει τίποτα άλλο παρά η σπίθα να φουντώσει, να γίνει φωτιά. Προχθες ο δημιουργός της «Ρωμιοσύνης» διάβασε από το βήμα του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη τη διακήρυξη της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών μέσα από ένα εγχειρίδιο που έγραψε για την ιστορική αυτή περίσταση και φέρει τον συμβολικό τίτλο «Σπίθα».

Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έσπευσαν στην Πειραιώς 206 από όλες τις κοινωνικές ομάδες - ανάμεσά τους πανεπιστημιακοί, δάσκαλοι και πολλοί νέοι που κρέμονταν από τα χείλη του συνθέτη που τους έδωσε την ελπίδα.

«…Δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος, ούτε ενός...

....οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να    βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθιά κρίση» διευκρίνισε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος μίλησε πάνω από δύο ώρες για το δίλημμα «ΔΝΤ ή πτώχευση», για την Ευρώπη των τραπεζών, για το δημόσιο χρέος που πνίγει τον ελληνικό λαό, για την επιχείρηση υποβάθμισης της χώρας μας…

Θα σταθούμε στα περί μνημονίου και σε «έναν όρο που εξευτελίζει την Ελλάδα», όπως είπε ο Μίκης διαβάζοντας το κείμενο του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Γεωργίου Κασιμάτη: «…Σε άλλη θέση της σύμβασης ορίζεται ότι η Ελλάδα παραιτείται από τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας “αμετάκλητα και άνευ όρων”. Ενας τέτοιος όρος δεν υπογράφεται ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο».



 Ο κ. Κασιμάτης υπογράμμισε από την πλευρά του: «Δυστυχώς, υπάρχει αυτός ο όρος. Αν καθυστερήσουμε τη δόση, μπορεί ο δανειστής να κατάσχει, αν  θέλει, την Ακρόπολη, μπορεί να κατάσχει ένα νησί. Θα πρέπει όλοι να συμπαραταχθούμε με το κίνημα του Μίκη Θεοδωράκη. Είναι ο μόνος που μπορεί να ξεσηκώσει την Ελλάδα!»
                                                                                               
Οι θέσεις για τις οποίες θα παλέψει η Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών είναι να απαλλαγούμε τελειωτικά από το δημόσιο χρέος, να αξιοποιηθεί μέρος της κρατικής περιουσίας, καθώς και της εκκλησιαστικής και της μοναστηριακής περιουσίας. Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην εθνική προσπάθεια. Να διεκδικήσουμε κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από τη Γερμανία.

«Για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας -υποστήριξε με πάθος ο Μίκης Θεοδωράκης- θα πρέπει η χώρα μας να αποχωρήσει από τον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ και από το ΝΑΤΟ και να στραφεί για στήριξη προς άλλες φίλιες χώρες, όπως τη Ρωσία, την Κίνα και τις αραβικές χώρες. Η εθνική άμυνα θα πρέπει να ενισχυθεί σοβαρά. Είναι ανόητο και επικίνδυνο να είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ, που βυσσοδομεί φανερά και επιδεικτικά εναντίον μας καλλιεργώντας συστηματικά γειτονικούς εθνικισμούς με στόχο ακόμα και την εδαφική μας ακεραιότητα».

Οι θέσεις για την έξοδο από την κρίση, όπως τις διατύπωσε ο Μίκης Θεοδωράκης είναι:

-Να απαλλαγούμε οριστικά και τελειωτικά από το Δημόσιο Χρέος.
-Για να εξοφλήσουμε το Δημόσιο χρέος και να εξασφαλίσουμε τα κεφάλαια για την αναγέννηση του λαού και της χώρας πρέπει:
α) Να αξιοποιηθεί μέρος της Κρατικής Περιουσίας.
β) Να αξιοποιηθεί μέρος της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.
γ) Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην κοινή εθνική προσπάθεια με ειδικούς φόρους και τρόπους ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.
δ) Να δημιουργηθεί δημόσιος εθνικός τραπεζικός πυλώνας που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ προ όφελος του λαού συμβάλλοντας στην εξόφληση του χρέους.
-Να διεκδικήσουμε διαγραφή μέρους του χρέους σε συνεργασία με τις ελλειμματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
-Να διεκδικήσουμε κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από τη Γερμανία, που οφείλει στην Ελλάδα για τις χιλιάδες δολοφονίες αθώων θυμάτων, τις ανυπολόγιστες καταστροφές και την κλοπή του πλούτου της χώρας.
-Σύμφωνα με αξιόπιστους υπολογισμούς με τους τρόπους αυτούς στο Δημόσιο Ταμείο θα μπουν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ . Από τα οποία αφού αφαιρεθεί το Δημόσιο Χρέος θα υπάρξουν αρκετά χρήματα , ικανά να στηρίξουν την αναγεννητική προσπάθεια της χώρας και τα οποία θα διατεθούν ανάλογα με τις ανάγκες στην άμυνα , στην ανάπτυξη , στην υγεία στην παιδεία και στην εξάλειψη της φτώχειας.
-Για λόγου εθνικής αξιοπρέπειας θα πρέπει η χώρα μας να αποχωρήσει από το μηχανισμό στήριξης Ε.Ε-Δ.Ν.Τ και από το ΝΑΤΟ και να στραφεί για τη στήριξη προς άλλες φίλιες χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και οι Αραβικές χώρες, με τις οποίες οι εμπορικές και άλλες σχέσεις θα πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερο.
-Η Εθνική Άμυνα θα πρέπει να ενισχυθεί σοβαρά με την προμήθεια υπερσύγχρονου στρατιωτικού αμυντικούυλικού από τη Ρωσία και την Κίνα. Γιατί πιστεύω ότι είναι ανόητο και επικίνδυνο να είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ που βυσσοδομεί φανερά και επιδεικτικά εναντίον μας καλλιεργώντας συστηματικά γειτονικούς εθνικισμούς με στόχο ακόμα και την εδαφική μας ακεραιότητα.

ΕΡΤ Σήμερα φαίνεται να γράφεται το τέλος. ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑΣ

Η δημοκρατικοφανή χούντα ολοκλήρωσε πρίν από λίγο στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ το σχέδιο της φίμωσης της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ  ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ με την εισβολή των ΜΑΤ.

 Η ΕΡΤ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ. 

Το σχέδιο των ξένων κέντρων που επέβαλαν με τους μηχανισμούς τους  αλλά και με την "ανοχή" της αντιπολίτευσης την σημερινή Κυβέρνηση με στόχο την υποδούλωση και τον εξευτελισμό των Ελλήνων καλά κρατεί. Ο λαός μας μέρα με την μέρα βρίσκεται όλο και σε δυσμενέστερη θέση. Η ταχτική της σαλαμοποίησης  αλλά και η προδοσία των αγώνων  για δημοκρατία και υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος της περιουσίας των Ελλήνων πετυχαίνει τον σκοπό του. 

Η οργάνωση της αντίστασης που περίμενε ο λαός μας περιορίστηκε στο συμφέρον των παρατάξεων και της αυθεντίας των αναλύσεων.

Η ΣΠΙΘΑ κράτησε ψηλά την σημαία της αντίστασης και προσπάθησε να οργανώσει στην ΕΡΤ  την αντεπίθεση. Οκτώ ΑΛΛΗΛΈΓΓΥΟΙ  (οι ΠΕΝΤΕ Σπιθίτες ) και Μία εργαζόμενη  είναι υπόδικοι γιατί διαδήλωσαν ειρηνικά   έξω από τους πομπούς της ΕΡΤ  στον Υμηττό για το άνοιγμά τους. 

Σήμερα φαίνεται να γράφεται το τέλος. 

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑΣ

Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥΣ  αργά ή γρήγορα θα γίνει στάχτη. 

Η σπίθα φουντώνει στις ψυχές των ΑΔΟΥΛΩΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

Όταν καταλάβουν ότι η προδοσία ήταν και από αλλού τότε θα γίνει φωτιά που θα τους κάψει ΟΛΟΥΣ. Ας ελπίσουμε να το αντιληφθούν σύντομα . 

Οσο για τους ηρωικούς 300 εργαζόμενους που κράτησαν την ΕΡΤ  ανοικτή και δεν πουλήθηκαν για λίγα αργύρια στους δήμιούς τους ξέρουν ότι είμασταν είμαστε και θα είμαστε για πάντα ΜΑΖΙ. Οχι με ανακοινώσεις ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΗ. 

Αθήνα 7 Νοέμβρη

έξω από το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ

” Πώς γεννιέται αντίδοτο στην κακουργία “

 Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς



Ο «καταναλωτισμός» δεν είναι σύμπτωμα ή φαινόμενο «εξ αντικειμένου»: κάτι που συμβαίνει έξω από μας, συντελείται «έναντι», προκύπτει ως συνάρτηση ή αποτέλεσμα φυσικών ή περιστασιακών διεργασιών – όπως, λ.χ., ο πληθωρισμός, η ανεργία, μια επιδημία. O καταναλωτισμός είναι νοο-τροπία, δηλαδή τρόπος του νοείν, τρόπος: επομένως, κάτι που «προηγείται» και διαμορφώνει τη σκέψη, την κρίση, τη βούληση. Eίναι εθισμός ανεπίγνωστος, ενεργείται αντανακλαστικά, αυθόρμητα, όπως κάθε ορμέμφυτο ενέργημα, κάθε αθέλητη ενορμητική ανάγκη. Γι’ αυτό και συνιστά ο καταναλωτισμός τρόπο ζωής, στάση ζωής.
Zούμε στην Eλλάδα μια συντελεσμένη καταστροφή: Tη χρεοκοπία της οικονομίας, την απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας, την παράλυση του κράτους, τη διαφθορά και ολοσχερή ανικανότητα του κομματικού συστήματος. Zούμε τη διάλυση κάθε ιστού κοινωνικής συνοχής, έναν εκβαρβαρισμό αγλωσσίας και αλογίας, μια λειτουργία της δικαιοσύνης «α λα καρτ». Tο μισό του νεανικού εργατικού δυναμικού είναι σε ανεργία, η πληροφόρηση παραδομένη σε ιδιωτικά συμφέροντα, το ελληνικό όνομα διεθνώς ανυπόληπτο. Συμβαίνουν όλα αυτά και η αντίδρασή μας των πολιτών είναι τυπικά καταναλωτική. Δηλαδή:
Περιμένουμε τη «λύση», τη «σωτηρία» να μας τη σερβίρουν, να γεννηθεί αυτοματικά, να μας προσφερθεί εναλλακτική ποικιλία και εμείς να επιλέξουμε: Eνα καινούργιο κόμμα, έναν ταλαντούχο και ανιδιοτελή ηγέτη, να κατέβουν στην πολιτική οι «πνευματικοί άνθρωποι», να αναλάβουν την «κάθαρση» του δημόσιου βίου οι εισαγγελείς και οι δικαστές. Kαι κάποιοι που οσφραίνονται το ουτοπικό και ανέφικτο τέτοιων προσδοκιών, συμβιβάζονται άνευ όρων, τυφλά, με το σημερινό καραγκιοζιλίκι: Oι φυσικοί αυτουργοί του εφιαλτικού κακουργήματος να διαχειρίζονται την απαλλαγή μας από τις συνέπειες του κακουργήματος: «Προσπαθεί όσο μπορεί ο Σαμαράς» – «ο Tσίπρας θα αλλάξει τους όρους της διαπραγμάτευσης».
Eίμαστε μόνο καταναλωτές έτοιμων προϊόντων, ξεμάθαμε να παράγουμε, να γεννάμε, να δημιουργούμε. Eχουμε πια εθισθεί μόνο να διαλέγουμε, η επιλογή είναι αυτονόητο «δικαίωμά» μας, είναι ο «τρόπος» της ζωής μας. Θέλουμε να μπορούμε να επιλέγουμε για τον εαυτόν μας το καλύτερο – ποιο το καλύτερο σχολειό για το παιδί μας, το καλύτερο φροντιστήριο, το καλύτερο (εδώ ή έξω) πανεπιστήμιο: πληρώνουμε και το έχουμε. Ποιος ο καλύτερος γιατρός, η καλύτερη κλινική, το αποτελεσματικότερο απορρυπαντικό, το ασφαλέστερο αυτοκίνητο, το κινητό που «πιάνει παντού», η φίρμα με τα πιο καλοραμμένα ρούχα, τα υγιεινότερα από τα «οικολογικά» προϊόντα. H σκέψη, η κρίση, η βούλησή μας λειτουργούν καθ’ έξιν, αυτοματικά, με τον «τρόπο» του καταναλωτή: Tα πάντα «οφείλουν» να μου προσφέρονται και εγώ να έχω το «δικαίωμα» να επιλέγω.
Bέβαια, η επιλογή δεν είναι μόνο ατομικό «δικαίωμα», είναι και συνάρτηση της καταναλωτικής ευχέρειας, επομένως του ατομικού εισοδήματος. Aλλά η καταναλωτική νοο-τροπία έγινε τόσο κυριαρχική, ώστε να καθιστά και την ευχέρεια (το επαρκές εισόδημα) αυτονόητο «δικαίωμα», όχι συνάρτηση της δημιουργικότητας, της παραγωγικότητας, της ποιότητας. Tο πελατειακό κράτος στην Eλλάδα βασίστηκε στην εκδοχή της «σίτησης στο πρυτανείο» (ουσιαστικά: της αργομισθίας) ως αυτονόητου «δικαιώματος» – έτσι βλάστησαν και οι αναρίθμητες μεθοδεύσεις «δικαιωματικής» καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος: πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, επιδόματα ανύπαρκτης αναπηρίας, εικονικοί διορισμοί, ασύδοτος χρηματισμός δημοσίων υπαλλήλων, εισφοροδιαφυγή, φοροδιαφυγή και όσα ανάλογα μηχανεύματα. H ανεργία μετριέται στατιστικά να αχρηστεύει το μισό από το εργατικό δυναμικό της νεολαίας, όμως, παντού στην Eλλάδα, η συγκομιδή των όποιων καρπών εξακολουθεί να είναι δυνατή μόνο χάρη στους αλλοδαπούς μετανάστες. Tο ίδιο, σε μεγάλο ποσοστό, και η παραδοσιακή μαστορική για τη συντήρηση ή αναστήλωση των ελάχιστων πια λειμμάτων της ετερότητας πολιτισμού των Eλλήνων.
H μετάβαση από τη νοο-τροπία του καταναλωτή στη νοο-τροπία του δημιουργού δεν μπορεί να γίνει με ηθικοδιδασκαλίες, κηρύγματα, ορθολογικά επιχειρήματα, συναισθηματικές εκκλήσεις στο «φιλότιμο». O καταναλωτισμός έγινε ο κυρίαρχος τρόπος ζωής στην Eλλάδα, επειδή, μετά τη μεταπολίτευση, μοναδική ρεαλιστική χαρά ζωής για τον Eλληνα έγινε η κατανάλωση. «Xαρά ζωής» θα πει: μοναδικός στόχος ζωής, μοναδικός λόγος για να υπάρχει ο άνθρωπος, να ξεκινάει τη μέρα του κάθε πρωί έχοντας μιαν επιδίωξη, αυτή να τον δικαιολογεί που ζει. Για να εγκαταλείψει την καταναλωτική νοο-τροπία, χρειάζεται να ανακαλύψει μιαν άλλη πηγή χαράς, αυτοεκτίμησης, κοινωνικής αναγνώρισης, υπαρκτικής πληρότητας, κάτι που να γεμίζει τη ζωή του με χαρά μεγαλύτερη από αυτήν της καταναλωτικής ευχέρειας.
H ανάγκη να ξεπεράσει ο σημερινός Eλληνας τον πρωτογονισμό των ενστικτωδών ενορμήσεων (να κατέχει, να κυριαρχεί, να ηδονίζεται), θα μπορούσε να μεταφραστεί σε πολιτικό αίτημα. Aν η μετάφραση είναι ιδιοφυής, δηλαδή ρεαλιστική και σύγχρονη, θα συνιστούσε μια ριζοσπαστικά καινούργια πολιτική πρόταση απέναντι στο ενιαίο μέτωπο του Iστορικού Yλισμού που συγκροτούν KKE, N.Δ., ΠAΣOK, ΣYPIZA – τα κωμικά απολειφάδια περιττό να μνημονεύονται.
H διαφορετική πολιτική πρόταση θα εντόπιζε (με επιτελικό σχεδιασμό) θεσμικές δυνατότητες για την πρόσβαση του πολίτη στη χαρά δημιουργικής μετοχής σε μικρή αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα, σε ανακάλυψη της ποιότητας ζωής που είναι από μόνη της η στέρεα γνώση της γλώσσας, η χαρά να σπουδάζεις την Iστορία όχι για να αφηγηθείς το παρελθόν, αλλά για να δηλώσεις αυτό που θέλεις να είσαι στο μέλλον. Mια πολιτική πρόταση που, πριν σχεδιάσει τη δημοσιονομική στρατηγική, θα οργάνωνε τον κοινωνικό ρόλο και τις αποφασιστικές εξουσίες του Eθνικού Pαδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, και πρώτιστο στοίχημά της θα ήταν να απαλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα από τον παλαιοημερολογιτισμό του Iστορικού Yλισμού. Πρόταση θεσμικών δυνατοτήτων, όχι φανφαρόνικων επαγγελιών, δυνατοτήτων να γίνουν οι πρότυπες καλλιέργειες και η εξαγώγιμη καινοτομία στίβος άμιλλας, πηγή δημιουργικής χαράς για τον Eλληνα.
Carthago delenda est – το σημερινό πολιτικό σύστημα πρέπει να καταστραφεί. Oσο συντηρείται χωρίς ρεαλιστικό πολιτικό αντίλογο ο Iστορικός Yλισμός, ο Eλληνισμός δεν έχει ελπίδα συνέχειας, ούτε η ζωή μας προοπτικές χαράς. Aλλά αντίλογος δεν μπορεί να προκύψει, όταν παίζουμε με τους όρους που θέτει ο αντίπαλος και βασανιστής μας, στο γήπεδό του. Mικρές συσπειρώσεις, επιτελικές ομάδες σοβαρής σπουδής των θεσμικών δυνατοτήτων εξόδου στη χαρά της ζωής, μπορούν να υπάρξουν; Eξειδικευμένα επιτελεία οικονομολόγων, πολιτικών επιστημόνων, εκπαιδευτικών, διπλωματών, επιχειρηματιών, καλλιεργητών γης – αυτοδημιούργητα.
Nα παλέψουν επιτελικό σχεδιασμό. Για να καρπίσει πολιτική πρόταση.


http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_03/11/2013_526048
http://www.palmografos.com/permalink/20540.html

Πανηγυρικά αθώος ο Νίκος Ασλάνογλου των "Ρομπέν της ΔΕΗ"

Πανηγυρικά αθώος ο Νίκος Ασλάνογλου των "Ρομπέν της ΔΕΗ"... 

Σε χειροκροτήματα και ζητωκραυγές ξέσπασε το ακροατήριο της δίκης του Νίκου Ασλάνογλου και ενός πολίτη (στο σπίτι του οποίου έγινε επανασύνδεση), το πρωί της Πέμπτης (31/10) στο άκουσμα της απόφασης του δικαστηρίου: ΑΘΩΟΙ!

Από νωρίς στο δικαστικό μέγαρο Βέροιας συγκεντρώθηκαν πολίτες, καθώς και μέλη της κίνησης "Πολίτες της Βέροιας", του ΕΠΑΜ Ημαθίας, του κινήματος "Δεν Πληρώνω" κ.α., ως ένδειξη συμπαράστασης στους κατηγορούμενους συμπολίτες τους.

Στη δίκη, κατέθεσε ο πρόεδρος του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ Βασίλης Παπαδόπουλος, ο οποίος ήρθε από την Αθήνα, ως μάρτυρας υπεράσπισης.

Η απόφαση βγήκε γύρω στις 10.30 π.μ. και ήταν αθωωτική προς τους δύο κατηγορούμενους και αποτελεί πλέον δεδικασμένο, καθώς ήταν η πρώτη δίκη κατά πολιτών έπειτα από μηνύσεις της ΔΕΗ.

Άλλωστε, για να γίνει και πάλι σαφές, δεν έκλεψε κανείς ποτέ ρεύμα (για να θεωρηθεί κλοπή), απλά επανασυνδέεται το ρεύμα και το "ρολόι" της ΔΕΗ "γράφει" κανονικά...

ΠΕΣ ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Στις 31 Οκτώβρη διώκεται συμπολίτης μας που κατά το κατηγορητήριο έκανε επανασύνδεση ρεύματος σε υπερχρεωμένα νοικοκοιριά και νεόπτωχους συμπολίτες μας.

Μαζί του διώκεται και η θέληση μας να αγωνιστούμε για ένα κράτος δικαίου και συνταγματικής τάξης, γιά ένα κράτος που δεν δολοφονεί τους ανήμπορους και επιδεικτικά υπηρετεί τους μεγαλοοφειλέτες.

Όλοι μας οφείλουμε να συμπαρασταθούμε στον αγωνιστή - συμπολίτη μας γιά να στείλουμε το μήνυμα της κοινωνικής αλληλεγγύης και της αντίστασης στην βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών.

                                        Πέμπτη 31 Οκτωβρίου στις 8:30 πμ

           ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

Φιλικά ο Αλέξανδρος...

Το σχέδιο Β για την ΑΟΖ

 Του Θεόδωρου Καρυώτη

Τον Ιούνιο του 2012 η τρικομματική τότε κυβέρνηση στην προγραμματική συμφωνία περιλάμβανε και μια σημαντική πρόταση για την ΑΟΖ. Πιο συγκεκριμένα, στο Μέρος «Ε» αναφέρονται τα εξής:

Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής
“1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.”
Σήμερα, 16 μήνες αργότερα, η νέα προγραμματική συμφωνία, της δικομματικής πλέον κυβέρνησης, δεν περιλαμβάνει καμία αναφορά στην ΑΟΖ. Υπάρχει μόνο μια πρόταση που αναφέρει: «Νέα πεδία όπως η ενεργειακή διπλωματία αξιοποιούνται εντατικά». Αυτό προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και γεννά μεγάλα ερωτηματικά για τη στροφή τους αυτή, διότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξαν από του πιο θερμούς υποστηρικτές της ΑΟΖ. Χωρίς να καταφύγω σε υποθέσεις για τους λόγους της «παράλειψης» αυτής, εσκεμμένης ή όχι, θα προσπαθήσω να αποκωδικοποιήσω  τις πράξεις του Υπουργείου Εξωτερικών. Όταν Βενιζέλος έγινε, ουσιαστικά, Υπουργός της ΑΟΖ άρχισε να κάνει, πολύ σωστά επαφές με την Αίγυπτο, τη Κύπρο, τη Λιβύη, την Αλβανία και την Ιταλία. Ωστόσο, μια προσεκτική παρατήρηση μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι ο ίδιος κάνει λόγο για θαλάσσιες ζώνες και όχι για ΑΟΖ.

Βαρυσήμαντη επιστολή πρώην πρέσβεων στον Σαμαρά

Με μία ιδιαίτερης σπουδαιότητας και ειδικού βάρους επιστολή που αφορά τα εθνικά θέματα της Ελλάδας, η οποία παραδόθηκε στο διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού στις 10/10/2013 και απευθυνόταν προσωπικά προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, 23 πρώην πρέσβεις της Ελλάδας καταγράφουν περιληπτικά τα υφιστάμενα μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος προβλήματα που απειλούν την Ελλάδα και τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα για την χώρα.
Η επιστολή αυτή κατατάσσεται μέσα στα πλαίσια του πραγματικού ενδιαφέροντος των ε.τ. πρώην πρέσβεων που την υπογράφουν και οι οποίοι έχουν ειδική γνώση επί των υφιστάμενων αδιεξόδων που έχουν αρχίσει να σχηματίζονται και που απειλούν να θέσουν την Ελλάδα προ τετελεσμένων… Μάλιστα, οι -εγνωσμένης αξίας και προσφοράς- πρώην πρέσβεις προτείνουν και λύσεις στα υφιστάμενα προβλήματα, προκειμένου να διευκολύνουν τον πρωθυπουργό, στον οποίο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προ ανεπανόρθωτης εθνικής συντριβής.
Η επιστολή των πρέσβεων στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Οι υπογράφοντες, έχοντας υπηρετήσει επί δεκαετίες τα εθνικά μας θέματα, δικαιώματα και συμφέροντα, δεν παύουμε να ανησυχούμε μήπως η σημερινή οικονομική συγκυρία τα πλήξει τελικά, εν όλω ή εν μέρει, ανεπανόρθωτα. Πιστεύουμε δηλαδή ότι η σοβαρή οικονομική κρίση, στην διαχείριση της οποίας έχουν εστιαστεί οι προσπάθειες της ελληνικής Κυβερνήσεως, η προσοχή των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως και οι ανησυχίες της κοινής γνώμης, δεν θα πρέπει κατ΄ ουδένα τρόπον να θέσουν σε δεύτερη μοίρα την αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων. Για τον λόγο αυτό επιτρέψτε μας να σας εκθέσουμε τις σκέψεις μας στα κατωτέρω τέσσερα βασικά προβλήματα, σε μιά ειλικρινή προσπάθεια να συμβάλουμε στον κοινό προβληματισμό, χωρίς ασφαλώς να αμφισβητείται η αρμοδιότητα της Κυβερνήσεως να διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική.
Α. ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Με αυξανόμενη ανησυχία διαπιστώνουμε ότι διευρύνονται οι επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας, τις οποίες οξύνει και με το προωθούμενο νέο-οθωμανικό ιδεολόγημα της. Υπό τη σκιά του casus belli, η Άγκυρα επιδιώκει ανατροπή της διεθνούς έννομης τάξης στο Αιγαίο, προβάλλοντας διμερώς και πολυμερώς ανυπόστατους ισχυρισμούς ως προς τη κυριαρχία και το καθεστώς νήσων του Αρχιπελάγους, με τα αεροσκάφη της να παραβιάζουν συστηματικά τον ελληνικό εναέριο χώρο, την ίδια ώρα που πολεμικά σκάφη της υπό το μανδύα της «αβλαβούς διέλευσης» κάνουν επίδειξη σημαίας έξω από το Λαύριο. Στη Θράκη, με πολιορκητικό κριό το Γενικό Προξενείο Κομοτηνής, με τη διάθεση τεράστιων κονδυλίων και δυστυχώς με τη σύμπραξη ορισμένων τοπικών παραγόντων αλλά και άλλων, η Τουρκία ασκεί ουσιαστικά συνδιαχείριση υλοποιώντας την μακρόχρονη πολιτική της για τη προβολή ανύπαρκτης «τουρκικής» μειονότητας με απώτερο στόχο την απόσπαση της ακριτικής αυτής περιοχής από τον εθνικό κορμό. Άλλωστε ανάλογο ανύπαρκτο μειονοτικό ζήτημα επιδιώκει να εγείρει στη Ρόδο και στην Κω.
Επί σειρά ετών η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα μέσω του διαλόγου, με διάφορες μορφές : από την πληθώρα των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης –που είναι πρόδηλο ότι ελάχιστα έχουν αποδώσει- στις «διερευνητικές συνομιλίες» που έχουν συμπληρώσει 55 γύρους και τείνουν επικινδύνως προς τη διαπραγμάτευση, έως τα Ανώτατα Συντονιστικά Συμβούλια που όχι μόνο αποδεικνύονται άκαρπα αλλά αποπροσανατολίζουν τους φίλους και εταίρους μας ως προς τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας. Αν η ελληνική πλευρά παραχωρήσει μέρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, θα πρέπει ο ελληνικός λαός να μάθει και τις παραχωρήσεις των νομίμων δικών της κυριαρχικών δικαιωμάτων που έκανε σε αντάλλαγμα η Τουρκία.
Θεωρούμε ότι τυχόν απόφαση για συνέχιση του Ε/Τ διαλόγου προϋποθέτει ότι η Κυβέρνηση θα ενημερώσει λεπτομερώς τη Βουλή για τα αποτελέσματα του και για τη σκοπιμότητα αυτός να συνεχισθεί. Τούτο σημαίνει συζήτηση στη Βουλή του όλου φάσματος των διμερών σχέσεων. Ανεξαρτήτως αυτού, θα πρέπει να αποφεύγονται συναντήσεις κορυφής εάν δεν είναι καλά προετοιμασμένες από ελληνικής πλευράς, διότι κινδυνεύουν να γίνουν αντικείμενο ισχυρισμών της Άγκυρας ότι στις σχέσεις μας όλα βαίνουν καλώς. Παρά το γεγονός ότι η οικονομική συγκυρία έχει επηρεάσει δυσμενώς τις δυνατότητες πολιτικών και διπλωματικών παραστάσεων, θα πρέπει η χώρα μας να κινηθεί με ανανεωμένο δυναμισμό, διμερώς και πολυμερώς, για την ενδελεχή ενημέρωση τρίτων χωρών και της Ε.Ε. ως προς τη στάση της Άγκυρας. Παράλληλα, θα πρέπει να προχωρήσει πρώτον μεν στην επέκταση των χωρικών υδάτων με ανεξάρτητη και κυρίαρχη απόφαση της χώρας μας σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και, δεύτερον, στον ορισμό της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Η μη άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, πέραν των νομικών συνεπειών, μπορεί να δώσει λαβή σε ποικίλες παρερμηνείες. Τέλος θα πρέπει να υπάρξει η δέουσα αντίδραση στη παντοειδή ανατρεπτική δραστηριότητα της γείτονος στη Θράκη –η εκτροπή του Τούρκου Γενικού Προξένου Κομοτηνής από τα καθήκοντα του και η μη συμμόρφωση του στις υποδείξεις της Πολιτείας θα έπρεπε να οδηγήσει στην κήρυξη του ως ανεπιθύμητου- στη Ρόδο και στην Κω.
Β. ΣΚΟΠΙΑΝΟ
Προέχουσα θέση και επείγοντα χαρακτήρα έχει η επίλυση του χρονίζοντος -όχι με υπαιτιότητα της χώρας μας- προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων.
Οι Σκοπιανοί ηγήτορες με εμπρηστικές δηλώσεις και με σαφείς ενέργειες διαδηλώνουν τον εθνικισμό τους κατά παράβαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και καταπατώντας τις σχετικές διατάξεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας που συνήφθη στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Θεωρούν, ως φαίνεται, ότι έχουν εξασφαλίσει την “έγκριση” του διεθνούς παράγοντα να τηρούν εχθρική στάση και να προκαλούν τη χώρα μας, με διαφαινόμενο απώτατο σκοπό να μας αναγκάσουν να δεχθούμε τα αβάσιμα ψευδοϊδεολογήματά τους περί “μακεδονισμού”. Έχουν ακόμα αποδυθεί σε αγώνα κατασυκοφαντήσεως της χώρας μας σε διεθνείς οργανισμούς κατηγορώντας τις Ελληνικές Αρχές περί δήθεν παραβιάσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κατ’ αυτούς «μακεδονικής μειονότητας» της Ελλάδος. Την κατά τα άνω προπαγάνδα την ασκούν και εντός της χώρας μας υπό τα όμματα των κατά τόπους Ελληνικών αρχών και ενίοτε με τη συμμετοχή κάποιων τοπικών παραγόντων. Οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν σε περιοχές της Ελληνικής Μακεδονίας έχουν ως στόχους να αναδείξουν την δήθεν «μακεδονική μειονότητα», να εισαγάγουν έθιμα και παραδόσεις δικές τους η άλλων σλαβικών λαών της Βαλκανικής στη χώρα μας και να ενισχύσουν τα επιχειρήματα τους περί «ενότητας της Μακεδονικής πολιτιστικής κληρονομιάς” σε όλον τον χώρο της κατ αυτούς “διαμελισμένης Μακεδονίας».
Βεβαίως, τα αρχαιολογικά ευρήματα, οι ιστορικές έρευνες, τα αρχαία κείμενα και μαρτυρίες αβίαστα καταρρίπτουν τις Σκοπιανές ψευδό-θεωρίες, αλλά η άμορφη μάζα της διεθνούς κοινής γνώμης ούτε τις γνώσεις ούτε τον απαιτούμενο χρόνο έχει για να ασχοληθεί με τις ύπουλες μεθόδους και τις αθέμιτες πρακτικές της Σκοπιανής ηγεσίας Το γεγονός άλλωστε της “μακεδονοποίησης” της “διαλέκτου των Σκοπίων και οι ψευδείς ισχυρισμοί περί “έθνους” και “ταυτότητος” ενόχλησε και άλλο αδελφό με τους Σκοπιανούς σλαβικό λαό που έχει κάθε θεμιτό δικαίωμα που δικαίως αμφισβητεί τις δοξασίες των Σκοπιανών “Μακεδονιστών”. Γλωσσολογικές άλλωστε έρευνες απέδειξαν ότι η τοπική σλαβική διάλεκτος των Σκοπίων ουδόλως ή ελάχιστα διαφέρει από τη γλώσσα του αδελφού των σκοπιανών αυτού κράτους.
Έχοντας υπόψη την μέχρι τώρα συμπεριφορά της ηγεσίας της FYROM και τις παρελκυστικές τους τακτικές θα θέλαμε να εκφράσουμε την πεποίθηση μας ότι η αποδοχή εκ μέρους μας ονόματος με γεωγραφικό προσδιορισμό, και αν ακόμα είναι για όλες τις χρήσεις, δεν θα ανακόψει, αλλά αντιθέτως θα αυξήσει την επιθετικότητα και τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών αφού η Ελλάδα, το μόνο έθνος που έχει θεμιτό δικαίωμα να αντικρούσει την ψευδή ιδεολογία περί «μακεδονισμού», τους παρέχει το δικαίωμα να αποκτήσουν ονομασία για την χώρα τους με γεωγραφικό μόνο και όχι εθνoλογικό προσδιορισμό μαρτυρούντα την προέλευση τους. Η τυχόν αποδοχή εκ μέρους μας της “σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις”, ουδόλως θα παρεμποδίσει την προώθηση υπό των Σκοπίων των άνευ ιστορικού ερείσματος θέσεών τους περί “μακεδονικής γλώσσας”, “ταυτότητος” και “έθνους” καθόσον η συμπερίληψη της λέξεως «Μακεδονία» στην ονομασία του κράτους τους θα τους παράσχει την δυνατότητα όχι μόνο να εμμείνουν στην πλαστογράφηση της ιστορίας, αλλά και να εγείρουν αξιώσεις βασιζόμενες στην ανερμάτιστη θεωρία τους περί ενοποιήσεως της «διαμελισμένης Μακεδονίας».
Για τον λόγο αυτό πιστεύουμε ότι αν τελικά η Ελληνική πλευρά, αφισταμένη της θέσεως των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων υπό την Προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή του 1992 και της αποφάσεως της Συνόδου Κορυφής της Λισσαβώνος του 1992, των Αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητος, αποδεχθεί “σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις” η σχετική συναίνεσή θα πρέπει να δοθεί υπό την προϋπόθεση ότι στην συμφωνία θα ρυθμίζονται τα θέματα της ταυτότητας, γλώσσας και εθνότητας, με γνώμονα ‘ότι ουδεμία ιστορική ή πολιτιστική σχέση έχουν με την Μακεδονία, όπως την παρουσιάζουν τα Σκόπια και ότι η συμφωνία αυτή θα αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα της σχετικής αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Επίσης πιστεύουμε ότι είναι επιβεβλημένο να υπάρξει σαφής δέσμευση της ελληνικής πλευράς ότι το κείμενο της οιασδήποτε συμφωνίας θα υποβληθεί προς έγκριση από τον ελληνικό λαό δια δημοψηφίσματος.
Γ. ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Στα βορειοδυτικά σύνορά μας, η Αλβανία την οποία δημιούργησαν οι Μ. Δυνάμεις το 1913, δεν έχει επιδείξει φιλικές διαθέσεις προς την χώρα μας από της συστάσεώς της. Η χώρα αυτή έμελλε να γίνει Κράτος-πρόβλημα για τους γείτονές της. Μετά τις ευτυχείς για το Αλβανικό Έθνος εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο και στα Σκόπια, η προς την Ελλάδα αντιπαλότητα των Τιράνων ενισχύεται εξ αντικειμένου.
Η χωρίς κανένα αντάλλαγμα ένταξή της στο ΝΑΤΟ και η επίσης ανεπιφύλακτη υποστήριξή της για ένταξη στην Ε.Ε. σε συνδυασμό με την άρση του εμπολέμου και την κατάψυξη του Βορειοηπειρωτικού επωάζει και νέες από μέρους της φιλοδοξίες.
Οι ηγέτες της Μπερίσα και Ράμα, άκρως επιτήδειοι Βαλκάνιοι πολιτικοί, (π.χ. η δια της παραπομπής στο Συνταγματικό Δικαστήριο ακύρωση της Συμφωνίας για τα χωρικά ύδατα), έχουν αποκομίσει σημαντικά πολιτικά κέρδη δωρεάν από τις επαφές τους με τους Έλληνες και την Ελλάδα. Η ελληνική εφεκτικότητα άλλωστε στο Βορειοηπειρωτικό ανταποδίδεται με χάρτες που περιλαμβάνουν Φλώρινα, Καστοριά, Γιάννενα και Πρέβεζα σε μια Μεγάλη Αλβανία. Σε αυτήν την Αλβανία αναφέρθηκε πρόσφατα και ο κ. Μπερίσα.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το ζήτημα των Τσάμηδων. Αντί να έχουν, ως Μωαμεθανοί, αποσταλεί στην Τουρκία βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης εξηρέθησαν της ανταλλαγής λόγω μιάς απολύτως επιπολαίας «χειρονομίας» της τότε Ελληνικής ηγεσίας. Κατά την κατοχή συμπαρατάχθηκαν με τους ιταλούς και γερμανούς κατακτητές. Οι ηγέτες των μάλιστα συνεργάστηκαν σε διώξεις και μαζικές εκτελέσεις Ελλήνων, η πιο γνωστή από τις οποίες υπήρξε η εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθίας, τον Σεπτέμβριο του 1943. Έχουν εκδοθεί χίλιες επτακόσιες και πλέον καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος των Τσάμηδων για εγκλήματα κατά την διάρκεια του πολέμου, με ποινές για πολλούς εξ αυτών θανατικές και αφαίρεση της ιθαγένειας. Κατέφυγαν εν συνεχεία στην Αλβανία, από όπου, αρμοδίως καθοδηγούμενοι θέτουν ακόμη και ζήτημα αλβανικού «ολοκαυτώματος».
Από τα προηγούμενα βγαίνει ένα αβίαστο συμπέρασμα: Η Ελλάδα πρέπει επί τέλους να τείνει στην κατά το δυνατόν διόρθωση των παλαιών λαθών της και να γίνει πιο προσεκτική με την αλβανική επιδίωξη ένταξης στην Ε.Ε..
Δ. ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Επί σαράντα έτη, η Ελλάδα, στο όνομα ενός ψευδώνυμου ρεαλισμού, δεν αντιτάχθηκε επαρκώς στα διαρκή διεθνή εγκλήματα που διαπράττονται στη μεγαλόνησο κατά παραβίαση κανόνων αναγκαστικού Διεθνούς Δικαίου και θεμελιωδών αρχών της Ε.Ε.: παράνομη στρατιωτική κατοχή, εθνοκάθαρση, εποικισμός, αλλά και εμμονή στο ψευδοκράτος, παρά τη ρητή απαίτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας που ζήτησε την άμεση ανάκλησή του ευθύς ως το εμφάνισαν. Ούτε κατήγγειλε η Ελλάδα τον παράνομο χαρακτήρα των ζυριχικών παρεμβατικών δικαιωμάτων.
Το αποτέλεσμα είναι να μεταμφιέζονται αδικοπραγίες σε «αντικείμενα συνομιλιών μεταξύ δύο κυπριακών κοινοτήτων». Στην πραγματικότητα οι «διαπραγματεύσεις» διεξάγονται με το πιστόλι του «Αττίλα» στον κρόταφο των Ελληνοκυπρίων που αντιμετωπίζουν την απαίτηση της Τουρκίας να την διευκολύνουν στην επίτευξη του τελικού της στόχου : υπαγωγής ολόκληρης της Κύπρου στον έλεγχό της. Οι Ελληνοκύπριοι συνομιλούν με αχυρανθρώπους της Άγκυρας, που ούτε τυπικά δεν εκπροσωπούν τους Τουρκοκυπρίους, αφού η πλειοψηφία στα κατεχόμενα αποτελείται από εποίκους.
Έτσι η Κύπρος βρίσκεται σήμερα μπροστά σε τρεις, εξ’ ίσου απαράδεκτες, εναλλακτικές προοπτικές διχοτόμησης: (α) εφαρμογή κάποιας παραλλαγής του σχεδίου «Ανάν», (β) προϊούσα περαιτέρω παγίωση των υφισταμένων πραγματικών συνθηκών, (γ) διεθνής αναγνώριση του ψευδοκράτους. Και στις τρεις περιπτώσεις η Τουρκία θα χρησιμοποιεί το βόρειο τμήμα ως εφαλτήριο για ευρύτερη επέκτασή της.
Με τους πρόσφυγες μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες, με την στρατιωτική κατοχή, με τον εποικισμό να συνεχίζεται, με το ψευδοκράτος να διατηρείται, ο νέος γύρος των «διακοινοτικών» συνομιλιών δεν μπορεί παρά να αποδειχθεί είτε άγονος είτε καταστρεπτικός.
Μετά τιμής,
Οι πρώην Πρέσβεις της Ελλάδος
Σπύρος Αλιάγας
Ιωάννης Γεννηματάς,
Ευάγγελος Δεναξάς,
Νικόλαος Διαμαντόπουλος
Σπύρος Δοκιανός
Ιωάννης Δρακουλαράκος,
Βασίλειος Εικοσιπένταρχος,
Ιωάννης Θωμόγλου
Αθανάσιος Καμήλος
Ελευθέριος Καραγιάννης,
Αντώνιος Κοραντής
Ιωάννης Κοραντής,
Εμμανουήλ Μεγαλοκονόμος,
Λάζαρος Νάνος,
Παναγιώτης Οικονόμου,
Απόστολος Παπασλιώτης
Κωνσταντίνος Πολίτης,
Ιάκωβος Σπέτσιος,
Ευθύμιος Στοφορόπουλος,
Περικλής Τσαμούλης
Κων/νος Τσώκος,
Ευάγγελος Φραγκούλης
Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος

About these ads

“Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα”

Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν αμφιβολίες….
Είναι κατανοητό ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν…
Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε -αν και μας την κρύβουν- και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχθούμε.
Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο και με εναλλαγές στην θέση του κατ’ επίφασην πρωθυπουργού.
Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, ενώ γνωρίζει πάρα πολύ καλά και την κατάληξη των όσων μέχρι σήμερα ζούμε.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μίας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ από όλους εκείνους που γνώριζαν πως η θέση τους για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί μίας υπόγειας φυλακής και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με την δική μας δουλεία και με την άλωση της χώρας εις το διηνεκές.
Αυτούς τους πραξικοπηματίες πρέπει να τους απομακρύνουμε εμείς, γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς…
Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, όλοι γνωρίζουμε πως είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου…
Ή αυτοί, ή εμείς…

” Περί επαναστατικής ορμής και «αγώνων» “

Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς


Στην ελλαδική κοινωνία σήμερα κάθε ίχνος επαναστατικής ορμής μοιάζει οριστικά χαμένο – η εικόνα που κυριαρχεί είναι μιας πεθαμένης κοινωνίας. Eπαναστατική ορμή δεν σημαίνει την ιδιοτέλεια συμφερόντων που περιφρονούν έμπρακτα την έννομη τάξη, το κράτος δικαίου. Tέτοια έμπρακτη περιφρόνηση υπάρχει και πλεονάζει αναιδέστατα στην ελλαδική κοινωνία σήμερα, αλλά δεν έχει τίποτα να κάνει με την επαναστατική ορμή.
Eπαναστατική ορμή είναι η ζωτική δυναμική της τόλμης για συνεπή άρνηση του παλιού και φθαρμένου – με στόχο το γόνιμο καινούργιο, τη δημιουργική πρόκληση, την ποιότητα. Eπαναστατική ορμή είναι η αφοβία για το ρίσκο, η πίστη στις δύσκολες συλλογικές στοχεύσεις. Eίναι η χαρά της απελευθέρωσης από το αλυσοδέσιμο στους εκβιασμούς φτηνιάρικων «νταβατζήδων», απάτριδων και χυδαίων. Eίναι η απολάκτιση, μετά βδελυγμίας, όσων καπηλεύονται ιδιοτελέστατα τα πολιτικά υπουργήματα.

Μεθοδεύεται “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”.

Αρχίζουν καταθέσεις κατηγόρων κατά της Χ.Α. αρχικά από δημοσιογράφους ( πόσο αμερόληπτοι είναι γενικά το ξέρουν και οι πέτρες ) ενώ πληθαίνουν καταγγελίες για ξυλοδαρμούς μελών της ΧΑ σε ιδιωτικούς χώρους και οι ύποπτες συκοφαντικές αναφορές για διασυνδέσεις του κόμματος με τον χώρο των Ειδικών Δυνάμεων του ελληνικού στρατού. Οι προθέσεις να κηρυχθεί εκτός νόμου το κόμμα αυτό μάλλον δεν ευοδούνται ενώ και ο χαρακτηρισμός της ως “εγκληματικής οργάνωσης” φαίνεται και αυτός έωλος. Με αυτά και άλλα μέτρα, συνεχίζει αυξανόμενη η πίεση προς την ΧΑ από την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων χωρίς να εξορίζεται της πολιτκής ζωής, που άλλωστε δεν θα είχε αποτέλεσμα αφού άμεσα θα προέκυπτε υποκατάστατο και πιθανόν με μεγαλύτερη δυναμική επιρροής.
Το σύνολο των ασκούμενων ή προτεινόμενων μέτρων είναι αποκλειστικά κατασταλτικού τύπου χωρίς ίχνος πολιτικής. Και φυσικά ποιά πολιτική να ασκηθεί αφού συνεχίζεται απαρέγκλιτα αυτή που εξεγείρει και εξοργίζει τους πολίτες. Των μνημονίων, της λαθρομετανάστευσης, της ξενοδουλείας και της τουρκολαγνείας, της απροσχημάτιστης κομματοκρατούμενης κοινοβουλευτικής δικτατορίας με την καταπάτηση του Συντάγματος. Η πολιτική δηλαδή που κατήγγειλε ( και ) η ΧΑ και έτσι εκτοξεύτηκε εκλογικά. Εάν τυχόν ανακόπτονταν αυτή η αφόρητη πολιτική, εάν εγκατέλειπε αυτή η κυβέρνηση τις θέσεις της, τότε πλείστα εκ των στελεχών της με πρώτο-πρώτο τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά  αλλά και τον Στουρνάρα θα φυλακίζονταν για εγκλήματα εσχάτης προδοσίας και γενοκτονίας. Πάση θυσία, δεν πρόκειται να παραιτηθούν ή αποχωρήσουν διότι είναι βέβαιος ο σκληρός κολασμός τους. Επίσης η ΧΑ με ” φίμωτρο ” και “χαλινάρι”, θα χρησιμεύει ως κλωβός λαϊκών πατριωτικών δυνάμεων και ακύρωσής τους ως δυνάμεων πολιτειακής αναγέννησης της κοινωνίας. Ενώ θα αλληλοεκτονώνονται -ενίοτε και αλληλοεξοντώνονται- με αντίστοιχους του άλλου ιδεολογικού άκρου.Καθώς λοιπόν έχει ήδη πολιτικά και ηθικά υποστεί πλήγμα η ΧΑ, πού αποσκοπεί αυτή η εξελισσόμενη “στρατηγική της ήπιας έντασης”; Από μία κυβέρνηση που δεν δίστασε ακόμη και να αφαιρέσει την ελεύθερη δημόσια ενημέρωση από την ΕΡΤ  ( όπου μοναδικός πολιτικός σύμμαχός της υπήρξε η ΧΑ );
Προφανώς, κατ’ αρχάς περισπά τη λαϊκή προσοχή από τα οργιαστικά και εξοργιστικά δημοσιονομικά ξεπουλήματα περιουσίας και δίνει άλλοθι σε περαιτέρω περιστολές των ελευθεριών έκφρασης και συνάθροισης. Επίσης εξιλεώνει και αναβαπτίζει τους πρωταγωνιστές εγκληματίες ( βλ. παραπάνω ) κατά του συνόλου -και όχι για κάποια πολιτική παράταξη- της κοινωνίας μας. Και προπάντων συντηρεί το περιβάλλον για υποτροπή είτε τυχαία είτε μεθοδευμένη.
Τότε, ποιός αποκλείει -ύστερα και από τις επιθετικές μετεκλογικές δηλώσεις της θριαμβεύτριας Μέρκελ κατά της Ελλάδας- την κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης -προσφέρεται βέβαια το ξόανο της Προεδρίας- για να ελεγχθούν τα – όποια- “άκρα”;
Τι λένε οι οργίλοι συμπολίτες μας;
Νίκος Καραβαζάκης.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΠΑΛΑ

Βρεθήκαμε στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια της Μαρίας Φαραντούρη. Καθισμένοι πλάι-πλάι παλιοί σύντροφοι όπως ο Κουτσούμπας, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας και η αφεντιά μου. «Είμαστε εδώ τέσσερις γενιές αριστερών», τους είπα. «Εμείς προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να χτυπήσουμε την πόρτα της Εξουσίας. Δεν τα καταφέραμε. Τώρα την χτυπά ο νεότερος…». «Και ;;;», ρώτησε κάποιος από το πηγαδάκι που είχε σχηματιστεί γύρω μας. «Άκου φίλε», του είπα, «μπορεί όλοι εσείς να σκέφτεστε (και με το δίκιο σας) ένα σωρό πράγματα για μας, όμως η Ελληνική Αριστερά είναι ένα ποτάμι. Το ίδιο. Βρεθήκαμε μπροστά σε βράχους. Χωριστήκαμε σε διχάλες. Εν πάση περιπτώσει. Τώρα την πόρτα χτυπά ο νεότερος…». «Και τι να ψηφίσουμε;» μπήκε κάποιος στο ψητό. «Τσίπρα», του λέω, «τι άλλο;». Ο Κουτσούμπας χαμογέλασε αμήχανα. «Και ΚΚΕ βέβαια…». Κάποια κυρία με κοίταξε επιτιμητικά. «Το ΚΚΕ είναι ο βράχος μας», της είπα. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου απάντηση. Δηλαδή και Τσίπρα και ΚΚΕ.
Δυστυχώς αυτά είναι λόγια που λέγονται στην ανάλαφρη ατμόσφαιρα του διαλείμματος μιας συναυλίας. Πίσω όμως κρύβεται η ωμή πραγματικότητα και η προσωπική μου τραγωδία. Που μεγαλώνει όσο λιγοστεύει το λαδάκι στο καντήλι μου. Και μιας και η «Αυγούλα» μου έκανε την τιμή να με αναφέρει αδράχνοντας την ευκαιρία, για να προβάλει ένα προεκλογικό σύνθημα, θα πρέπει νομίζω να μου δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσω ολοκληρωμένα την σκέψη μου σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρόλο της Αριστεράς.
*
Στις συναντήσεις μας στα πλαίσια του Μετώπου ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. διαπιστώθηκε η βασική μας διαφορά (ανάμεσα στις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις δικές μου), που εξακολουθεί να υπάρχει: δηλαδή αν είναι εφικτή η ριζική αλλαγή (που έχει ανάγκη ο τόπος) μέσα ή έξω από το Σύστημα Εξουσίας. Το «μέσα» σήμαινε συμμετοχή στις εκλογές με στόχο την κατάκτηση της κοινοβουλευτικής Εξουσίας. Το «έξω», να βάλουμε όλοι μας το όποιο βάρος μας για τη δημιουργία ενός Παλλαϊκού Μετώπου Αντίστασης. Είναι αλήθεια ότι από τις αρχές του 2011 η πολιτική μου σκέψη ριζοσπαστικοποιήθηκε. Γιατί; Πρώτον γιατί διαπίστωσα την αρχή του τέλους του δικομματισμού, που σημαίνει απαλλαγή της μεγάλης πλειοψηφίας του Λαού μας από τον άμεσο ιδεολογικο-πολιτικό και κομματικό έλεγχο των δύο ιστορικών εκπροσώπων της ξένης εξάρτησης. Δεύτερον, η αποκάλυψη με την υπογραφή του Μνημονίου όχι μόνο του αντιλαϊκού αλλά και του αντεθνικού ρόλου των ηγετικών παραγόντων που κρατούσαν κάτω από τον άμεσο έλεγχό τους τούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στην πρώτη φάση και της Ν.Δ. στην επόμενη. Μιλάμε για το 80% περίπου των Ελλήνων ψηφοφόρων! Τρίτον, κουρελιάστηκαν οριστικά οι μάσκες που έκρυβαν το αληθινό αποκρουστικό πρόσωπο των λεγομένων ξένων «προστατών» μας, ώστε σήμερα να μην υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μην πιστεύει ότι ο στόχος τους είναι να μας εξαθλιώσουν και να μας κατατρομοκρατήσουν, ώστε να καμφθεί κάθε δυνατότητα του Λαού μας και να παραδοθεί σαν «πρόβατο επί σφαγήν» στα οικονομικά και στρατηγικά τους συμφέροντα. Ειδικά τώρα, μετά την αποκάλυψη του πετρελαϊκού μας πλούτου, ο στόχος τους είναι να τον ελέγξουν και να τον καρπωθούν δίνοντας στον Λαό μας λίγα ψίχουλα, αφού θα έχει εξασφαλιστεί η οριστική του υποταγή στην θέλησή τους.
Αυτές οι διαπιστώσεις με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η τεραστίων διαστάσεων απελευθέρωση του Λαού μας από τους καταναγκασμούς και τις αυταπάτες του δικομματισμού σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του ρόλου των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης και των τοπικών συμμάχων και οργάνων τους (που όλοι μαζί, θεσμικοί, πολιτικοί, οικονομικοί, κρατικοί παράγοντες συνιστούν το πλέγμα του Συστήματος Εξουσίας) δημιουργούν για την χώρα μας μια σπάνια ιστορική ευκαιρία! Ποιο ήταν το «κλειδί»; Ο ενημερωμένος λαός, που όπως έδειξαν οι μεγάλες διαδηλώσεις του 2011 και του 2012, άρχισε να κατανοεί τη δύναμή του και να ανιχνεύει την ευθύνη του για την αναγκαία ριζοσπαστική αλλαγή. Φτάνει να καταφέρει να ενωθεί γύρω από ένα κοινό στόχο και μια ενιαία αντιστασιακή ηγεσία. Αυτή ήταν κατά την άποψή μου η ώρα της Αριστεράς. Και γι’ αυτό ξαναβγήκα, 86 χρονών, σε δρόμους και σε πλατείες. Όπως σε κάθε παρόμοια στιγμή, όταν ο Λαός φορτώνεται με ιστορικές ευθύνες και κατά κάποιον τρόπο είναι «άγραφο χαρτί», περιμένει ένα χέρι να γράψει επάνω μια λέξη. Στα 1821 η λέξη ήταν «Ελευθερία». Στα 1843, «Σύνταγμα». Στα 1912 «Εδαφική ολοκλήρωση». Στα 1940 «Αντίσταση». Στα 1973 «Δημοκρατία». Στα 2012 (ακόμα και σήμερα) η λέξη που περιμένει είναι «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ».
Στις συζητήσεις μας με τους Γλέζο, Τσίπρα, Δραγασάκη είχα την ευκαιρία να τους αναπτύξω τις απόψεις μου. Δεν εισακούσθηκα. Όπως και δεν κατόρθωσα με την Σπίθα να επικοινωνήσω ελεύθερα με τον Λαό, για να του αποδείξω ότι υπάρχει λύση εφικτή και αναίμακτη έξω από το Σύστημα. Και ότι αν τη χάσουμε, αυτό σημαίνει ότι στα 1821 δεν έγινε Επανάσταση. Στα 1843 δεν κερδήθηκε Σύνταγμα. Στα 1912 δεν έγιναν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, στα 1940 με το ΟΧΙ δεν έγινε Εθνική Αντίσταση και στα 1973 με το Πολυτεχνείο δεν έπεσε η Χούντα. Τόσο κοσμοϊστορική σημασία έδινα στη σημερινή συγκυρία. Πίστεψα με πάθος ότι είναι δυνατή επί τέλους η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και γι’ αυτό τον λόγο η τωρινή μου απογοήτευση με οδήγησε στη δραματική μου απόφαση να θεωρώ τον εαυτό μου «νεκρό» πολιτικά.
Συμπτωματικά αυτή η συνάντηση των τεσσάρων έτυχε να γίνει την επομένη μέρα που έβαλα τη λέξη «ΤΕΛΟΣ» κάτω από το έμβλημα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στην Ιστοσελίδα της. Φυσικά «ΤΕΛΟΣ» όχι για την Σπίθα αλλά για τη δική μου ολοκληρωτική αποστράτευση ως μαχόμενου πολίτη, έπειτα από αγώνες 70 χρόνων, μιας και οι απόψεις μου δεν έγιναν τελικά γνωστές στον Λαό ούτε αποδεκτές από τις συγγενέστερες πολιτικές ηγεσίες. Η συνάντηση αυτή έγινε επίσης την επομένη της δημοσίευσης ενός προφητικού, για άλλη μια φορά, άρθρου μου, στο οποίο έγραφα ότι η Χρυσή Αυγή έχει περάσει στη φάση του αίματος και του θανάτου, με κύριο στόχο την Αριστερά. Θα ήθελα λοιπόν από την «Αυγή» να προβάλει αυτή την έκκληση που διατύπωσα χθες στους παλιούς συνοδοιπόρους μου υπενθυμίζοντας ει δυνατόν, ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο μου εκείνο. Αν δεν τους ενώνει η επίθεση, ας τους ενώσει η άμυνα! Ήδη χθες ήρθε η επιβεβαίωση της προειδοποίησής μου, είχαμε τον πρώτο νεκρό! Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για τη χώρα. Όμως για μας τους αριστερούς (κάθε χώρου ή εκτός «χώρου») είναι άμεσος… Τώρα αρχίζω να σκέφτομαι ότι η τυχαία μας συνάντηση στο διάλειμμα της συναυλίας του Ηρωδείου μπορεί και να μην ήταν τυχαία! Και φυσικά δεν επιτρέπεται να περιοριστεί σε ένα σύνθημα… Γιατί τα όσα ειπώθηκαν μεταξύ μας για την επίθεση στο Πέραμα μπορεί και πρέπει να ξυπνήσουν μέσα μας τους εφιάλτες του παρελθόντος, οι υπεύθυνες ηγεσίες πρέπει να λάβουν έγκαιρα μέτρα σε απόλυτη προτεραιότητα, για να μην ξανασηκώσουν κεφάλι αυτοί που ευθύνονται για τις δύο μεγάλες τραγωδίες του τόπου μας, τον Εμφύλιο Πόλεμο και την Δικτατορία…
Αθήνα, 18.9.2013
Μίκης Θεοδωράκης

Κοινωνία αγρίων με γραβάτα

του Μίκη Θεοδωράκη

- Τα τύμπανα πολέμου ηχούν και πάλι στη Μέση Ανατολή.
Νέος στόχος η Συρία.
- Το έχουμε, νομίζω, πει. Κάθε τόσο πρέπει να γίνεται και ένας πόλεμος για να κρατηθεί το επίπεδο ζωής στις χώρες που στηρίζουν την κοινωνική τους ανάπτυξη στην εξαγωγή του μαύρου θανάτου. Κάποτε ο πρόεδρος Μιττεράν μου εκμυστηρεύθηκε ότι εάν δεν πουλήσουν όπλα, θα πέσει κάθετα το επίπεδο της ζωής στην Γαλλία. Και όταν λέμε «όπλα», πρόσθεσε, εννοούμε μεγάλα, χοντρά, ακριβά, όπως αεροπλάνα, υποβρύχια, τανκς, πυραύλους και φυσικά σφαίρες, εκατομμύρια σφαίρες.
- Και χημικά; τον ρώτησα, γιατί ήξερα.
- Αυτό δεν μπορώ να το πω, μου απάντησε με το γνωστό γαλατικό του ειρωνικό μειδίαμα. Αφού αυτός ο ίδιος είχε φροντίσει να σώσει τον γιο μου βάζοντάς τον στο μοναδικό στον κόσμο υπερσύγχρονο «διαστημικό» στρατιωτικό νοσοκομείο του Παρισιού που ήταν παράρτημα του εργαστηρίου παραγωγής χημικών, που τότε εφοδίαζαν τον Σαντάμ με αυτά, στον πόλεμο κατά του Ιράν. Τα χημικά εξόντωναν τους Ιρανούς και όσους δεν πέθαιναν «όπως θα έπρεπε» αλλά είχαν βαρειά εγκαύματα τους έφερναν σ’ αυτό το νοσοκομείο για να τους εξετάσουν βασικά οι επιστήμονες που έφτιαχναν τα χημικά και να διαπιστώνουν ποιο σφάλμα έκαναν στο κοκταίηλ των χημικών και έζησαν οι τραυματίες αυτοί ενώ κανονικά «έπρεπε» να πεθάνουν… Έτσι μ’ αυτόν τον «ανθρωπιστικό» τρόπο -γιατί παράλληλα οι γιατροί βελτίωναν τις μεθόδους θεραπείας εγκαυμάτων- οι χημικοί των εργαστηρίων του μαύρου θανάτου βελτίωναν τις επιδόσεις τους! Σκέφτομαι την ικανοποίηση των επιστημόνων θανάτου όπου γης από το τελευταίο τους κατόρθωμα, τα εκατοντάδες παιδάκια στη Συρία, για να κρατηθεί ψηλά το επίπεδο ζωής ενός ακόμα προπύργιου της Δημοκρατίας και της υπεράσπισης της Ασφάλειας και της Ειρήνης σε περιοχή με υπανάπτυκτους λαούς.
- Μ.Θ. Και γιατί, κύριε Πρόεδρε, αντί να πουλάτε θάνατο δεν φροντίζετε να πουλάτε ειρήνη; Αντί για σφαίρες τρόφιμα, αντί για πυραύλους ψυγεία, αντί για κανόνια αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, έπιπλα, σχολεία, βιβλία, ρούχα, αρώματα! Οι πόλεμοι δεν γίνονται μόνο για τα κέρδη;
- Φ. ΜΙΤ. Γίνονται για να παταχθεί η τρομοκρατία, οι εθνικισμοί, οι φανατισμοί
- Μ.Θ. Κι εσείς τι είσθε; Χωροφύλακες;
- Φ. ΜΙΤ. Ποιοι εμείς; Το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφασίζει.
- Μ.Θ. Το λέτε σοβαρά; Αφού υπάρχουν χώρες που δεν συμφωνούν.
- Φ.ΜΙΤ. Τότε απευθυνόμαστε στον ΟΗΕ, στην πλειοψηφία των Εθνών.
- Μ.Θ. Κορέα, Βιετνάμ, Αφρική, Νότια Αμερική… Μόνο αυτοί οι λαοί είναι άτακτοι;
Υπανάπτυκτοι; Κακοί; Κι αυτό το λέτε αυτό εσείς, ένας Γάλλος που έζησε από πρώτο χέρι την καλωσύνη, την Ανάπτυξη και την Τάξη της Χιτλερικής Γερμανίας… Υπάρχει τάχα ένας λαός σε όλο τον υπανάπτυκτο κόσμο που να έχει φτάσει την βαρβαρότητα και την κτηνωδία στα επίπεδα αυτής της ευρωπαϊκής χώρας;
*
Ήταν τότε που φιλοξενούσα τον Πρόεδρο της Γαλλίας στο σπίτι μου στο Βραχάτι. Όπως ξέρετε, ποτέ δεν αναφέρθηκα στις προσωπικές μας συζητήσεις, γιατί έτσι έπρεπε να κάνω. Πέρασαν όμως πολλά χρόνια και πιστεύω ότι αυτά τα λόγια που αποκαλύπτω, δεν θίγουν τη μνήμη του μεγάλου φίλου.
Μου δίνουν όμως το έναυσμα για να προχωρήσω σε ορισμένες σκέψεις με αφορμή τους πολέμους που σχεδόν κάθε χρόνο κάνουν εδώ κι εκεί οι ίδιες πάντα χώρες: ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισραήλ και η Γερμανία να ακολουθεί προσεκτικά. Τι το κοινό έχουν; Έχουν πολλά. Όμως εγώ θα αναφερθώ στο γεγονός ότι οι πολεμικές τους βιομηχανίες μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισαν να παίρνουν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο των παραγωγικών σχέσεων και δυνάμεων και επομένως και στους εθνικούς προϋπολογισμούς αυτών των κρατών, σε σημείο που, όπως το είπε κι ο Μιττεράν, να εξαρτάται το επίπεδο ζωής της χώρας από τα κέρδη της εξαγωγής του μαύρου θανάτου.
Όμως αυτή η τεράστια σημασία των πολεμικών βιομηχανιών στη ζωή ενός έθνους δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στα οικονομικά πλαίσια. Διότι διαβρώνει με πολλούς τρόπους ολόκληρη την κοινωνία. Και κυρίως ψυχολογικούς, ιδεολογικούς, πολιτικούς και φυσικά στρατιωτικούς. Τα εκατομμύρια εργάτες στις πολεμικές βιομηχανίες, οι οικογένειές τους, το κοινωνικό περιβάλλον στις μικρές πόλεις, όπου υπάρχουν πολεμικά εργοστάσια. Οι στρατιωτικοί που η ψυχολογία τους ανεβαίνει με το αίσθημα της δύναμης, της ανωτερότητας, της εθνικής ισχύος, της βίας που ξεπερνά τα όρια κάθε ελέγχου και γίνεται ανεξέλεγκτη, ατιμώρητη, κυριαρχική. Και φυσικά αυτή η αλλαγή της ψυχολογίας δεν περιορίζεται στους στρατιωτικούς αλλά διαχέεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και κυρίως στα ΜΜΕ και τους επιστήμονες. Επίσης τα οικονομικά οφέλη δεν περιορίζονται στους λίγους επί κεφαλής. Διαχέονται και αυτά σε όλη την κοινωνία. Όσο για τα κρατικά οφέλη, με τους φόρους πηγαίνουν προς τους κοινωνικούς τομείς της Πρόνοιας, Υγείας, Παιδείας και Έρευνας. Έτσι τελικά πίσω από κάθε δολλάριο και κάθε ευρώ του κάθε πολίτη υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των όπλων που κατασκευάζουν οι «πολιτισμένοι» για να εξοντώσουν τους «απολίτιστους», εισπράττοντας από τους θανάτους και τις καταστροφές τους κολοσσιαία κέρδη, ώστε να ζουν άνετα και πολιτισμένα και να δίνουν αφ’ υψηλού μαθήματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες παρλαπίπες.
Συμπέρασμα: Από μια τέτοια κοινωνία αγρίων με γραβάτα, τι μπορεί κανείς να περιμένει; Η διαφορά μας εμάς των Ελλήνων από τους Ιρακινούς και τους Σύριους είναι γεωγραφικού χαρακτήρα, γιατί είμαστε πιο κοντά στα έθνη των «πολιτισμένων». Αν μας καίγανε ζωντανούς, όπως ετοιμάζονται να κάνουν τώρα με την Συρία, η οσμή των κρεάτων που καίγονται, ίσως έφτανε ως τη μύτη τους και αυτό είναι ενοχλητικό. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για υπανάπτυκτους που κατά λάθος έγιναν Ευρωπαίοι. Εξ ίσου κερδοφόροι. 40 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδισαν οι Γερμανοί από τη δική μας κρίση και από την κρίση των άλλων υπανάπτυκτων του Νότου…
Αθήνα, 29.8.2013

Ο τόπος που έγινε από τις εξαιρέσεις του, θα γεννήσει τους εξαιρετικούς που θα βοηθήσουν την Σπίθα να γίνει Φως.

Παραδέχομαι ότι πάνω από τα λεγόμενά μου πλανάται ένα ερώτημα: «Και γιατί θα πρέπει να δημιουργηθούν 1000 Σπίθες (τουλάχιστον) για να επιτευχθεί η ενότητα του Λαού; Αφού είναι βέβαιο ότι η πλειοψηφία του Λαού μας σήμερα είναι αντίθετη προς την πολιτική της Τρόικα, γεγονός που φάνηκε πανηγυρικά με το Κίνημα των Αγανακτισμένων σε όλη την Ελλάδα και με τις συγκεντρώσεις της Σπίθας στα Προπύλαια, στο Βελλίδειο, στην Αριστοτέλους, στο Rex, στη Νάουσα, στα Χανιά και στο Ηράκλειο; Μήπως παίζει ρόλο η ηλικία σου;»

Η απάντησή μου είναι ΟΧΙ, δεν παίζει ρόλο η ηλικία μου αλλά το γεγονός ότι δεν σχηματίστηκε γύρω μου μια ομάδα επωνύμων από κάθε κλάδο, με αξία, ικανότητα και ήθος. Όχι μόνο για λόγους ψυχολογικούς αλλά και ουσιαστικούς. Γιατί όσο ικανός κι αν είναι ένας άνθρωπος, δεν μπορεί να εκπροσωπήσει και να φέρει εις πέρας ένα τόσο σημαντικό και δύσκολο έργο όπως είναι η ηγεσία μιας Κίνησης που διεκδικεί την ψήφο εμπιστοσύνης για να εκπληρώσει τόσο υψηλούς στόχους όπως είναι η μετωπική σύγκρουση με το Σύστημα Εξουσίας.

Με εξαίρεση τον Καθηγητή Γιώργο Κασιμάτη έμεινα από την αρχή ως το τέλος μόνος! Πώς τάχα εξηγείται αυτό το φαινόμενο; Μόνο με την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό μου; Υπάρχει φυσικά κι αυτή η εκδοχή… Όμως από την άλλη μεριά δεν μου επιτρέπεται να αναφερθώ στις δεκάδες προσωπικότητες που από το 2009 με έχουν επισκεφθεί για να μου ζητήσουν να μπω επί κεφαλής σε ένα Κίνημα Διαμαρτυρίας, Αντίστασης και Αλλαγής. Όλοι αυτοί εξαφανίστηκαν μετά την πρώτη μου ομιλία στα Προπύλαια! Απ’ τη μια μεριά ήρθαν να μ’ ακούσουν 60.000 απλοί Έλληνες και ταυτόχρονα χάθηκαν δια παντός ΟΛΟΙ οι επώνυμοι και ανάμεσά τους αυτοί που με καλούσαν να πάρω θέση. Σας αφήνω να σκεφτείτε τι ακριβώς συμβαίνει στη δική μου περίπτωση. Ας μην ξεχνάμε όμως τους τρόπους με τους οποίους διαχειρίστηκαν, επηρέασαν, διαμόρφωσαν και σε πολλές περιπτώσεις διέφθειραν ειδικά τους επώνυμους -σε κάθε χώρο- οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να τους εκμεταλλευτούν ή να τους εκμηδενίσουν σύμφωνα με τα κομματικά τους κριτήρια και συμφέροντα. Αν με ρωτήσετε, θα σας πω ευθέως ότι αυτά τα τρία χρόνια που έμεινα μόνος, με έπεισαν ότι οι κοινωνικές ηγεσίες είναι χαλασμένες, εξουδετερωμένες και γι’ αυτό ο Λαός τις αντιμετωπίζει με δυσπιστία.

Για να συμπληρωθεί αυτή η έλλειψη των επωνύμων αναγκάστηκα να σας προτείνω τις 1000 Σπίθες. Όσο για την ηλικία μου, εσείς μπορείτε να κρίνετε καλλίτερα από κάθε άλλον για την ηλικία της θέλησης και της σκέψης μου. Και καταλήγω με την δήλωση: Αν αυτή τη στιγμή είχα μαζί μου είκοσι (δεν χρειάζομαι πιο πολλούς) άξιους και αποφασιστικούς όπως εγώ επώνυμους, θα μπορούσα να «χτίσω» το Εθνικό Παλλαϊκό Αντιστασιακό Μέτωπο το πολύ σε έξι μήνες!

Ας μην κάνουμε λοιπόν όνειρα και ας προσγειωθούμε. Για ένα πράγμα θέλω να είστε βέβαιοι: Ότι όσο θα είμαι όρθιος, δεν θα επιτρέψω σε κανένα και σε καμμιά περίπτωση να σβήσει την Σπίθα που άναψα. Μόνο που από δω και πέρα αποφάσισα να θέσω κριτήρια σοβαρά για την τιμή να λέγεται κάποιος Σπιθίτης. Κριτήρια ήθους, χαρακτήρα, πίστης και μόρφωσης. Κάθε Σπιθίτης από δω και πέρα θα πρέπει να γίνει ένας «απόστολος» με σκέψη που να φωτίζει και χαρακτήρα που να εμπνέει και να πείθει.

Ο σπόρος έπεσε κι αν χρειαστεί ακόμα και δέκα και είκοσι χρόνια για να γίνει δέντρο και να καρποφορήσει, γνωρίζω ότι αυτός ο τόπος που έγινε από τις εξαιρέσεις του, θα γεννήσει τους εξαιρετικούς που θα βοηθήσουν την Σπίθα να γίνει Φως.

Αυτά ήθελα να σας πω.

Αθήνα, 27.8.2013

Μίκης Θεοδωράκης
στο www.spitha-kap.gr

 

Σήμερα βρισκόμαστε ... στην γεύση

Διάβασα στις «ΑΠΟΨΕΙΣ» της Ιστοσελίδας της Κ.Α.Π. δύο κείμενα αφιερωμένα στον κ. Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εκφράζουν τον φόβο των οπαδών του δικομματισμού, μήπως ένας τρίτος μοιραστεί μαζί τους την πίτα της συστημικής Εξουσίας που μονοπωλούν εδώ και δεκαετίες οι εκλεκτοί των κάθε είδους προστατών και τοποτηρητών μας.

Η λαϊκή σοφία μάς λέει ότι όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Και είναι καιρός που κάποιοι καλλιεργούν το ενδεχόμενο μιας διακυβέρνησης της «Αριστεράς». Μερικοί το κάνουν για να φοβίσουν τους ήδη κατέχοντες. Άλλοι πάλι αναπτύσσουν την ιδέα της ανανέωσης της σημερινής διεφθαρμένης δικομματικής Εξουσίας έπειτα από μια προσπάθεια που θα γεφυρώσει την απόσταση ανάμεσα στο Μνημόνιο και στην Τρόικα από τη μια μεριά και στον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Πώς; Βασικά με την λείανση των οικονομικών μέτρων, ούτως ώστε η εφαρμογή τους να εξακολουθήσει χωρίς όμως τον βάρβαρο και σκληρό τρόπο με τον οποίο γίνεται ως σήμερα! Άλλωστε αυτό υπήρξε το κύριο κατόρθωμα της σοσιαλδημοκρατίας. Απ’ τη μια μεριά σεβάστηκαν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του συντηρητικού πλέγματος εξουσίας (ξένου και ντόπιου), καθώς και όλες τις εθνικές δεσμεύσεις έναντι των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρώπης, ενώ από την άλλη επέδειξαν εξαιρετική ικανότητα στο να βρουν συνθήματα και τρόπους, ώστε να εμφανίσουν και να εφαρμόσουν στις χώρες τους τα ίδια μέτρα και δεσμεύσεις με φιλολαϊκό μανδύα.

Η σημερινή συνύπαρξη ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. αυτό ακριβώς αποδεικνύει. Δεν έχετε παρά να θυμηθείτε τη λυσσαλέα πολιτική κατά της τρισκατάρατης Δεξιάς από το 1974 έως πριν δυο χρόνια, για να πειστείτε ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, του Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα άλλο από το να ρίχνει στάχτη στα μάτια των οπαδών του για να μη βλέπουν την αλήθεια: ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ ήταν η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Από τη μια Σαμαράς και από την άλλη Βενιζέλος.

Και διερωτώμαι εάν έστω και αργά έχουν καταλάβει το λάθος τους οι ηγεσίες της ιστορικής Αριστεράς, όταν συνοδοιπόρησαν και συνέβαλαν με όλες τις δυνάμεις τους στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού του Λαού από το ΠΑΣΟΚ, με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα την ίδια την Αριστερά!

Αυτοί λοιπόν, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ είναι οι δυο υπεύθυνοι όχι μόνο για την οικονομική εξαθλίωση στην οποία μας οδήγησαν, αλλά κυρίως γιατί αλλοίωσαν την ίδια τη συνείδηση του ελληνικού Λαού. Η διαφθορά, η αμορφωσιά, η κουτοπονηριά, ο ωχαδερφισμός και τέλος ο εθνομηδενισμός παραμόρφωσαν βασικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η ύπαρξη και άνοδος της Χρυσής Αυγής, που δείχνει ότι το μικρόβιο της εθνικής μας ασθένειας, του δικομματισμού, κατάφερε να μολύνει την πολυτιμότερη πλευρά των Ελλήνων, δηλαδή την προσήλωσή τους στην Δημοκρατία! Μετά τους άνοιξαν την πόρτα του Ναού της Δημοκρατίας, της Ελληνικής Βουλής, για να χρησιμοποιούν το βήμα της και να χλευάζουν, να απειλούν, να ασχημονούν και να δηλώνουν οπαδοί του Μεταξά, της Χούντας και των Ναζί!

Δεν τολμώ να αναφερθώ μέχρι ποιού σημείου κατέστρεψαν τον Πολιτισμό μαζί με την Δημόσια Υγεία και την Μόρφωση και πώς κατάφεραν να εκμηδενίσουν τις παραγωγικές δυνάμεις και δυνατότητες της χώρας. Μας παραλάβανε μετά τη χούντα και μας οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής. Και τελικά κατόρθωσαν να επηρεάσουν και να κατευθύνουν την κοινή γνώμη, ώστε να απολέσει ακόμα και την στοιχειωδέστερη αίσθηση της πραγματικότητας, όπου όπως στο παραμύθι του Αμούδσεν, κανείς άλλος εκτός από ένα παιδί δεν έβλεπε ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός!

Πράγματι ποια είναι τα «ρούχα», για να πούμε ότι μια Κυβέρνηση είναι «ντυμένη»; Φυσικά το εκλογικό της ποσοστό. Πόσο έχουν σήμερα οι δύο πρώην θανάσιμοι δήθεν εχθροί; Με ένα 25% ή 30%, ας πούμε λοιπόν ότι μας κυβερνούν με το σώβρακο! Το γεγονός αυτό φυσικά το έχουν επισημάνει οι τοποτηρητές μας, οπότε είναι επόμενο να ψάχνουν να βρουν κάποια δημοκρατική και αν είναι δυνατόν και «προοδευτική» λύση στα μέτρα του Συστήματος Εξουσίας. Και η λύση αυτή είναι πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ποια είναι τα εμπόδια; Βασικά ο ελληνικός Λαός. Γιατί με τους Γιώργο Παναδρέου-Στρος Καν και Μνημόνιο-Παπακωνσταντίνου-Τρόικα ξύπνησε ξαφνικά από΄τονλήθαργο της αρρώστιας του δικομματισμού. Στις εκλογές του 2009 δύο εκατομμύρια εγκατέλειψαν την Ν.Δ. και στις δημοτικές εκλογές που ακολούθησαν, έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι. Το ΠΑΣΟΚ από το 40% έφτασε στο 4% και η ΝΔ από το δικό της 40% έφτασε στο 20%. Που σημαίνει ότι από το 2010 άρχισε να φεύγει η στάχτη από τα μάτια του Λαού, που έτσι άρχισε να βλέπει την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Πράγματι σήμερα όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν τι είναι οι ΗΠΑ, το ΔΝΤ, η Ευρώπη, η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε, τα Κανάλια, ο Τύπος, τα παπαγαλάκια, οι πολιτικοί (και των δύο παρατάξεων) που κρύβονται πίσω από το φαινόμενο «Τσοχατζόπουλος» (ο αποδιοπομπαίος τράγος!), εκατοντάδες δήθεν άγνωστοι «Τσοχατζόπουλοι» που ρημάξανε και εξακολουθούν να ρημάζουν το δημόσιο χρήμα και που ξεζουμίζουνε τον Λαό για να αναπληρώσουν αυτά που έκλεψαν.

Βλέπουν ότι το χάρτινο σύνθημα του ΠΑΣΟΚ που ήταν στάχτη στα μάτια του Λαού, «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο», ήταν και είναι η μοιραία για την χώρα μας πραγματικότητα. Όπως και το «ανήκομεν εις την Δύσιν» και ο φόβος των Ρώσων, Κινέζων και των άλλων εχθρών της πολιτισμένης ατλαντικής συμμαχίας, ώστε να μη μπορούμε ούτε να σκεφτούμε οποιαδήποτε κίνηση, μέτρο, λύση εκτός από την αγκαλιά της Ευρώπης των Τραπεζών και της Αμερικής των στρατιωτικών και οικονομικών αρπακτικών.

Αυτά και άλλα πολλά τα γνωρίζει και τα πιστεύει το 90% του ελληνικού Λαού. Γι’ αυτό το λόγο, για να επιτευχθεί η «ομαλή» αλλαγή της συστημικής κυβερνητικής εξουσίας, πρέπει να πείσουν το λαό ότι δεν υπάρχει λύση έξω από το Σύστημα. Και ότι σε τελική ανάλυση είναι μοιραίο για την Ελλάδα να εξακολουθήσει να ζει κάτω από την «προστασία» των ξένων δυνάμεων που τις κόβουν συστηματικά τα φτερά της για να μην μπορεί να πετάξει ελεύθερα και για να παραμένει πειθήνια και υποταγμένη στις αποφάσεις τους.

Μετά τον τελευταίο αντιστασιακό «σπασμό» του ελληνικού Λαού με την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου του 2012, άρχισε να εφαρμόζεται το σχέδιο αποπροσανατολισμού του. Πρώτη κίνηση προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η ένταξη στο Σύστημα των αντιμνημονιακών κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες, που μαζί με το συνετό ΚΚΕ νομιμοποιούν το κύριο όργανο που χρησιμοποίησε ως τώρα η Τρόικα για να περάσει με αντισυνταγματικές διαδικασίες την οικονομική της πολιτική δηλαδή την Βουλή των Ελλήνων κουρελιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας και σεβασμού της θέλησης της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας.

Έτσι μπορεί ο Σόιμπλε να διατείνεται ότι όχι μόνο το Μνημόνιο αλλά και όσα ακολούθησαν ως τώρα (Μνημόνιο, Μέτρα, Φόροι, Απολύσεις κλπ.) είχαν την έγκριση του ανώτατου πολιτειακού οργάνου της χώρας, μέσα στο οποίο η μόνη υπηρεσία που προσφέρει στον Λαό μας η Αντιπολίτευση (αξιωματική και άλλη) είναι ότι με την ψήφο τους νομιμοποιούν τυπικά τις αποφάσεις μιας δήθεν πλειοψηφίας που ουσιαστικά εφαρμόζει πιστά τις εντολές της Τρόικα.

Με αποψιλωμένο τον Λαό από τους έως προχτές κομματικούς εκφραστές των αντιμνημονιακών πεποιθήσεων και συναισθημάτων, ανοίγεται ο δρόμος για την μαζική προπαγάνδα εκφοβισμού και αποπροσανατολισμού, ώστε να φτάσει ο Λαός κάποτε στο σημείο να πει: «Αφού δεν υπάρχει άλλη λύση και αφού είναι μοιραίο να ζούμε με την Τρόικα, ας δοκιμάσουμε τη νέα συνταγή ΣΥΡΙΖΑ και Τρόικα. Αφού έτσι κι αλλιώς είναι μοιραίο να πιούμε το καθάρσιο, ας το πιούμε με μια γεύση γλυκύτερη, που τελικά μπορεί και να μας αρέσει…

Στο σημείο αυτό βρισκόμαστε σήμερα.

Στη γεύση…

Μίκης Θεοδωράκης 

Αθήνα, 25.8.2013